روستای رادکان در ۳۵ کیلومتری جنوب غرب شهر کردکوی و ۵۰ کیلومتری گرگان قرار دارد. به دلیل قرار گرفتن این روستا در مجاورت کوه های البرز، دارای آب و هوای سرد و کوهستانی است. تابستان این منطقه معتدل و دارای زمستان های سردی است.
ارتفاعات درازنو که به بام گلستان شهرت دارد در شمال این روستا واقع است و چشم اندازهای دیدنی این منطقه به روستا و شهرهای اطراف، از جاذبه های دیدنی این روستاست. رودخانه راکان که منبع اصلی تامین آب کشاورزی روستا محسوب می شود، در جنوب روستا جریان دارد و محل مناسبی برای تفریح گردشگران و دوست داران طبیعت است. همچنین وجود پوشش جنگلی در جنوب روستا و فضای سرسبزش نیز مورد علاقه ی بسیاری از گردشگران است.
چشمه مشکی جار که معروفترین چشمه روستا است، علاوه بر تأمین آب آشامیدنی روستا از جاذبههای طبیعی آن نیز به شمار میآید. این منطقه جز مناطق عشایر نشین هم هست و کوچ عشایر در آغاز و نیمه هر سال یکی از جاذبههای روستاست. همچنین زیارتگاههای هزار منزل و سقاخانه ابوالفضل (ع) نیز از جاذبه های مذهبی روستا به شمار می روند.
از جاذبه های تاریخی و مهم این روستا، میل رادکان، در ۴ کیلومتری جنوب شرقی روستاست که بعد از میل گنبدکاووس بهعنوان دومین برج آجری استان گلستان شناخته میشود. این برج متعلق به قرن پنجم هجری قمری است و با شماره ۱۴۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
میل رادکان در یک منطقه کوهستانی- جنگلی و بر روی صخرهای طبیعی قرار دارد و گفته شده است که این بنا متعلق به یکی از اسپهبدان آل باوند طبرستان به نام ابو جعفر محمد ابن وندریان بوده است و این گنبد مدفدن وی است. ورودی برج در ضلع جنوبی با كتیبه ای به خط كوفی تزیین شده بود که درگذشته های دورتخریب شده است. در بخش فوقانى بنا، دو ردیف قطاربندى و دو کتیبه کوفى است که نام بانى آن و تاریخ ساختمان بر آن نوشته شده است.
کتیبه بنا به صورت کشیده نوشته شده است و عدهاى آن را تقلیدى از معمارى گنبد قابوس مىدانند. با این تفاوت که گنبد برج رادکان به صورت دو پوش است و پوشش فوقانى به صورت مخروطه بلندى جلب توجه مىکند و از شاهکارهاى معمارى قرون اولیه است.