روستای شالان کرمانشاه
روستای شالان دارای پیشینه کهن تاریخی است كه از جمله آن ها می توان به مسجد عبدالله بن عمر، مقبر ابودجانه، بابا یادگار، مقبر شیخ بایزی، مقبر باباشیخ و یا مقبره بابا فقی اشاره نمود.
روستای شالان در ۲۳ کیلومتری شهر سرپل ذهاب، ۳۳ کیلومتری کرندغرب و ۱۴۰ کیلومتری کرمانشاه واقع است و از شمال و شمالشرقی به ارتفاعات دالاهو از جنوب شرقی به ارتفاعات بانهریز و از جنوب به ارتفاعات زنگ علیان محدود میشود.
روستای شالان دارای پیشینه کهن تاریخی است كه از جمله آن ها می توان به مسجد عبدالله بن عمر، مقبر ابودجانه، بابا یادگار، مقبر شیخ بایزی، مقبر باباشیخ و یا مقبره بابا فقی اشاره نمود. مورخان مختلف با بررسی این آثار بسیار قدیمی بر این عقیده اند که احتمالا، قدمت این روستا به دوره ساسانیان می رسد.
مردم روستای شالان به زبان کردی با لهجه کلهر سخن می گویند، مسلمان و پیرو مذهب تسنن هستند.
دامداری، زراعت، پرورش زنبور عسل، جنگلداری و باغداری از اهم فعالیتهای اقتصادی مردم این روستا میباشد. تولید محصولات و فرآوردههای لبنی مانند کره محلی، کشک، روغن حیوانی و عسل در این روستا رواج دارد.
انجیر، گردو، انار و هلو از عمده ترین محصولات سردرختی باغات شالان محسوب می شوند. گندم و جو نیز در این روستا کشت می شود. در روستای شالان صنایع دستی نیز رواج دارد و گروهی از مردم به ویژه زنان به تولید آن اشتغال دارند.
در کنار مزارع روستا، ارتفاعات صخرهای دالاهو قرار گرفته که بلندترین قله آن ۲۲۵۰ متر ارتفاع دارد. سراسر این ارتفاعات را جنگلهای انبوه و مراتع سرسبز و خرم فرا گرفته است. این ارتفاعات در اکثر مواقع سال از برف پوشیده می شود.
جنگل های انبوه و گسترده گردو، انار و انجیر کوهی اطراف روستا، از تفرجگاه های زیبا و کم نظیر روستاست، که مورد توجه مردم استان کرمانشاه قرار می گیرند.
از انواع غذاهای متداول روستا میتوان به شلم اشاره کرد که ترکیبی از آب انار، گندم نیمکوب، سبزیجات معطر و مغز گردو است. کولیره نیز نوعی نان محلی مرکب از آرد گندم، جو و ذرت است که روی ساج پخته میشود. همچنین قیسی که ترکیبی از نخود، آب گوجه فرنگی، پیاز و کمی برنج است، یکی دیگر از غذاهای محلی روستای شالان است.