بهترین pH برای هیدروپونیک
به منظور فراهم ساختن pH بهینه برای هیدروپونیکها باید راجع به پایه و اساس علم شیمی بدانید. این مقاله قرار است توضیح دهد که pH چیست، چرا برای هیدروپونیک حائز اهمیت است و بهترین pH برای هیدروپونیک چند است.
اسم این بازی هیدروپونیک است که شرایط صحیح رشد گیاهان را برقرار میکند. اما حتی اگر فضای مناسب گیاه روشنایی، دما، رطوبت، جریان هوا و تعادل مواد مغذی را در دست بگیرد، درصورتی که سطح مناسبی از pH مواد را فراهم نکنید، گیاهان شما رنج خواهند کشید.
به منظور فراهم ساختن pH بهینه برای هیدروپونیکها باید راجع به پایه و اساس علم شیمی بدانید. این مقاله قرار است توضیح دهد که pH چیست، چرا برای هیدروپونیک حائز اهمیت است و بهترین pH برای هیدروپونیک چند است.
کشت هیدروپونیک یعنی چه؟
اصطلاحی است که در علم باغداری مدرن بکار میرود و برگرفته شده از دو کلمه ponos=کار و فعالیت و hydro=آب است که مترادف کلمه آب کشت می باشد. در این روش بر خلاف روش سنتی، گیاه با ارتفاع و خارج از خاک و در محلولی سیال قرار می گیرد. در واقع ابکشت، کشت محصول بدون خاک و با استفاده از آب و مواد مغذی است.
در بین روش ها و سیستم های کشت گلخانه ای، کشت هیدروپونیک محبوبیت بسیاری دارد؛ به طوری که در تمام استان های کشورمان هزاران نفر در این حوزه اشتغال دارند. تولید گلخانه هیدروپونیک به هیچ وجه با تغییرات فصل و آب و هوا در ارتباط نیست. همچنین هدر رفت محصول کم می شود و با استمرار و استقرار استفاده از تکنولوژی و فناوری، میزان تولید افزایش می یابد.
اهداف کشت هیدروپونیک
-
آب تازه
طرح اولیه یک گلخانه هیدروپونیک، لوازم و وسایل فیلتردار با مقدار PH ثابت است. بیشتر گیاهان با میزان PH آب معادل ۶ – ۶.۵ سازگار هستند. تنظیم اسیدی بودن آب مصرفی گیاهان راه حل خیلی پیچیده ای ندارد و میتوانید با نرم افزار ها و لوازمی که در نزدیکی خود پیدا می کنید، PH موردنیاز را بدست آورید.
-
اکسیژن
گیاه خود را غرق نکنید! در کشاورزی سنتی، گیاهان اکسیژن موردنیاز خود برای تنفس را بوسیله ریش از خاک دریافت می کردند. براساس تجهیزات سیستم هیدروپونیک خود، شاید مجبور باشید فضای اولیه بین گیاه و مخزن آب را رها کنید یا مجبور باشید آب درون مخزن را اکسیژنیزه کنید. برای اکسیژنیزه کردن آب میتوانید از سنگ هوا یا از پمپ هوا استفاده کنید.
-
حمایت از ریشه ها
حتی با اینکه دیگر برای کشت محصول به خاک نیاز ندارید، همچنان گیاهان به چیز کوچکی نیاز دارند تا ریشه آنهارا نگه دارد. موادی که معمولا برای بستر کشت هیدروپونیک استفاده می شوند عبارتند از: ورمی کولیت، پرلیت، پیت ماس، فیبر نارگیل و راکول (پشم سنگ). به هیچ وجه از موادی که فشرده می شوند (مانند شن) یا رطوبت را در خود نگه نمی دارند (مانند سنگ ریزه) استفاده نکنید؛ زیرا به هیچ عنوان کارایی مورد نظر را نخواهند داشت و باعث اخلال در سیستم هیدروپونیک خواهند شد.
-
مواد مغذی
گیاه شما به مقدار زیادی از منیزیم، کلسیم، فسفر و دیگر مواد مغذی نیاز دارد تا سالم و سرحال باقی بماند و به زندگی خود ادامه دهد (دقیقا مثل گیاهانی که در خاک و با استفاده از کود رشد می کنند). وقتی که بدون استفاده از خاک محصول پرورش می دهید، موادی که گیاه قرار بود از خاک دریافت کند، باید از آبی دریافت کند که با آن آبیاری می شود. هم میتوانید محلول موردنیاز را خودتان ترکیب کنید و هم میتوانید از محلول های آماده تهیه کنید و برای گیاه خود از آن استفاده کنید.
-
نور
اگر گیاهان خود را فضای سرپوشیده پرورش می دهید، به احتمال خیلی زیاد باید تعدادی نور ویژه خریداری کنید و نورپردازی مصنوعی انجام دهید. معمولاً هرنوع گیاهی نیاز های خاص خود را دارد و نسبت به مقدار نور موردنیاز گیاه، باید میزان نور و محل نصب آن تنظیم شود.
درحالی که امکانات و ابزار های دیگری هم برای افزایش پیچیدگی کشت گلخانه هیدروپونیک وجود دارد (مانند تأمین کربن دی اکسید)، اما پنج مورد بالا اساسی ترین نیاز و پایه ترین نیاز های یک سیستم هیدروپونیک هستند.
پس از کنترل و تنظیم کردن این متغیر های کلیدی، میتوانید با جزئیات تحقیق کنید که گیاهان شما دقیقا به چه چیزهایی برای شکوفا شدن و رشد نیاز دارند و در آینده برای هر مرحله از رشد از آنها بهره ببرید.
pH چیست؟
سطح pH یک محلول به ما نشان میدهد که در محدودهی ۰ تا ۱۴، محلول چه مقدار اسیدی یا قلیایی است و عدد ۷ که نشان دهندهی محلول خنثی از لحاظ pH است.
از آنجا که PH می تواند تحت تأثیر مواد شیمیایی موجود در آب قرار گیرد، PH شاخص مهمی از آب است که از نظر شیمیایی در حال تغییر است. pH در “واحدهای لگاریتمی” گزارش می شود. هر عدد نشان دهنده یک تغییر ۱۰ برابری در اسیدیته / بازی بودن آب است. آب با PH پنج، اسیدی تر از آب دارای PH شش است. PH آب تعیین کننده حلالیت، در دسترس بودن بیولوژیکی (مقداری که می تواند توسط آبزیان استفاده شود)، مواد تشکیل دهنده شیمیایی مانند مواد مغذی و فلزات سنگین است.
همچنین PH تعیین می کند که آیا موجودات آبزی می توانند از آن آب استفاده کنند یا خیر. در مورد فلزات سنگین، میزان محلول بودن و سمیت آن ها را تعیین می کند. فلزات در pH پایین سمیتری دارند زیرا محلول ترند.
بهترین pH برای هیدروپونیک چند است؟
طبق یک قانون کلی، بهترین pH هیدروپونیک محدودهی کمی اسیدی از ۵.۵ تا ۶.۵ است. با این حال میزان pH بهینه برای دسترسی به مواد مغذی از یک گیاه به گیاه دیگر متفاوت است. پس در حالت ایدهآل شما باید از یک جدول pH کمک بگیرید و از مخازن محلول مغذی متعددی برای گروهی از گیاهان با نیاز pH یکسان استفاده کنید.
نوع گیاه |
Ph |
توت فرنگی، گوجه فرنگی |
۵/۵- ۵ |
لوبیا- نخود – کلم |
۶- ۵/۵ |
گلهای زینتی |
۵/۶- ۶ |
کاهو – پیاز |
۷- ۵/۶ |
چرا pH برای هیدروپونیک حائز اهمیت است؟
در طبیعت ریشهی گیاهان مواد مغذی محلول در آب را که از ترکیبات ارگانیک و غیر ارگانیک داخل خاک و درون سنگ بسترها نشات گرفته اند را جذب میکند. میکروارگانیسمها و مواد ارگانیک نقش مهمی را در تشکیل و باروری لایههای خاک ایفا میکنند. این درحالی است که اثر متقابل مواد معدنی و نوسان مخزن آب در سطح pH، طبیعتا pH خاک را نیز کنترل میکند و گیاهانی که در این خاکها رشد میکنند، تکامل یافته و خود را به مزایای کنترل سطح pH خاک عادت دادهاند. بدون مزیت چرخهی مواد مغذی و اثر متقابلی که در میان خاک وجود دارد، تولیدکنندگان هیدروپونیک منحصرا مسئول ساخت مجدد یک محیط ایدهآل هستند که ریشهی گیاهان را ترغیب به جذب مواد مغذی حیاتی میکنند.
هر نوعی از سیستم هیدروپونیکی که شما استفاده کنید، هدف همیشه انتقال آب و مواد مغذی به داخل ریشهی گیاهان از طریق محلول مغذی بر اساس آب است.
درحالی که اهمیت دارد که شما عرضهی مداومی از مواد غذایی مناسب برای نوع گیاهی که میکارید به علاوه مرحلهی مشخصی از رشد را انتقال دهید، همچنین حیاتی است که سطح pH مناسبی را برای جذب مواد مغذی تامین کنید.
نظارت و تنظیم pH در هیدروپونیک، دسترسی محلول شما را اطمینان میبخشد. در سمت تلنگر اگر محلول مغذی شما pH مناسبی نداشته باشد، گیاهان خود را در معرض گرسنگی قرار میدهید؛ حتی اگر آنها را با مواد غذایی فراوانی تامین کنید.
لفظ دسترسی به مواد غذایی به روشی که هر مادهی مغذی بسته به pH محیط بیشتر یا کمتر در دسترس ریشهی گیاه شما قرار گیرد، بر میگردد. این نشاندهندهی این واقعیت است که برخی از مواد مغذی بیشتر از بقیه تحت تاثیر جذب قرار میگیرند. به عنوان مثال نیتروژن، پتاسیم و گوگرد در محدودهی نسبتا باریکی از مقیاس pH در دسترس هستند؛ به استثنای سطح اسیدی شدید. اما دسترسی به فسفر شروع به بالا رفتن از pH=7.5 میکند و سپس به محیطهای قلیایی قوی برمیگردد. متشابها هر گیاه در مقیاس pH دسترسی خاص خود را به مواد مغذی دارد.
دلیل این تفاوت این است که pH شیوهی فعل و انفعالات ترکیبات مختلف شیمیایی را تحت تاثیر قرار میدهد و میتواند باعث شود که ترکیبات کم محلولتری را به وجود آورد. با نگاهی مجدد به مثال فسفر، این عنصری با واکنش پذیری بیشتر است که در طبیعت به عنوان ترکیب فسفات وجود دارد. در حالی که در محلولهای اسیدی سرعت واکنش آلومینیم و آهن بالاست.
تمامی این واکنشها به میزان یونهای آزاد هیدروژنی که در آنجا وجود دارد بستگی دارد. از آنجایی که ترکیبات حاصل به راحتی حل نمیشوند، مواد مغذی کمتر در معرض جذب توسط ریشه گیاه قرار میگیرند.