اصول تکثیر و نگهداری گل میمون
گل میمون جزء خانواده Plantaginaceae قرار دارد، میمون یک ویژه گی خاص دارد و آن زمین گرایی منفی گل میباشد به همین خاطر زمانی که گل به صورت افقی حمل شود شاخههای آن به سمت بالا خم میشود.
گل میمون جزء خانواده Plantaginaceae قرار دارد و نام علمی گل میمون، Antirrhium است. این نام، کلمهای یونانی است و به معنی پوزه گوساله است. این نام به شکل خاص این گل برمیگردد. احتمالا حالت کشیده و مخروط مانند این گل، برای آنها تداعیگر پوزه این حیوان بوده است!
گل میمون در هوای سرد بهتر رشد میکند و مرتبا شکوفه میدهد. تقریبا در هر رنگی یافت میشود و هم در بهار و هم در پاییز به خوبی به رشد خود ادامه میدهد. شکوفههای میمون، از پایین ساقه شروع به رشد میکنند و در جهت به حرکت خود ادامه میدهند. به همین جهت، شکوفههای میمون مثل یک خط طولانی روی ساقه قرار میگیرند.
گل میمون سرمادوست است، به همین دلیل ممکن است در میانه تابستان دست از شکوفه دادن و رشد کردن بکشد. در چنین حالتی نگران نشوید، فقط آن را به خوبی آبیاری کنید تا مجددا در پاییز رشد خود را از سر بگیرد.
روش تکثیر گل میمون
به دو صورت میتوان انجام داد:
۱- در فصل پاییز بذرها را در ترکیبی خاکی که نصف ماسه و نصف پیت یا خاک برگ است در گلخانه بکارند. بذرها معمولا” بعد از ۲۰-۱۰ روز سبز میشوند. بعد از اینکه نشاءها باندازه کافی رشد کردند در گلدانهای کوچک کاشته میشوند و در گلخانه سرد یا شاسی قرار میگیرند. این گیاهان در فصل بهار به باغچه منتقل شده و گیاهانی که بدین ترتیب پرورش یافتهاند زودتر از سایرین به گل مینشینند و در واقع با این روش گلهای زودرس بدست میآیند.
در صورتیکه فرمهای بلند آن برای گل بریده پرورش داده شده باشند، میتوان بعد از جابجا کردن نشاها آنها را در گلخانهای که حداقل درجه حرارت آن بین منفی ۷ و ۴ درجه سانتیگراد باشد قرار داد و در فصل زمستان از گلهای آن استفاده کرد.
۲- طریقه دیگر کاشت مستقیم بذر است یعنی میتوان بذر را در بهار مستقیما در خاک باغچه پاشید. در آبیاری آن دقت شود که بطور یکنواخت با آبپاش که سوراخهای ریز دارند آبیاری شوند و بعد از سبز شدن بذرها آنها را تُنُک نموده و فاصله مناسب را رعایت میکنند.
-
تکثیر با تقسیم بوته
مناسب ترین زمان جهت این نوع ازدیاد پائیز و یا اواخر زمستان می باشد. بعلت اینکه میزان گلدهی گل میمون زیاد می باشد که این عمل به واسطه قطع شاخه های پیر و ایجاد ساقه جدید است که بلافاصله و مرتبا” گل تولید می کند. به این علت گل میمون برای گلکاری و زینت فضاهای سبز پارکها، ویلاها و حاشیه های گلکاری کاربرد زیادی دارد.
روش نگهداری گل میمون و نیازها
آبیاری: برای آبیاری گل میمون به سطح خاک نگاه کنید. در صورتی که لایه رویی خاک خشک شده بود. بهترین زمان برای آبیاری است. دقت کنید که بین هر آبیاری سطح خاک خشک شود. اگر آبیاری زیاد باشد باعث پوسیدگی ریشه و کاهش استحکام ساقه ها می شود.
دما: گل میمون آب و هوای نسبتا خنک را دوست دارد زمانی که دمای هوا در طی روز حدود ۲۱ درجه است بهترین گلدهی را دارد. دمای شبانه نیز تا زمانی که در حدود ۱۰-۵ درجه سانتیگراد است برای این گلدهی این گیاه مناسب است اما با گرمتر شدن هوا و رسیدن به فصل تابستان از گلدهی این گیاه کاسته می شود . یعنی دمای حدود ۳۲-۲۶ برای گلدهی این گیاه نامناسب است و گلدهی آن کاسته می شود.
نور: گل میمون به مکانی با حداقل ۸-۶ ساعت نور مستقیم آفتاب نیاز دارد. کمبود نور از دلایل کاهش گلدهی و افزایش خطر شیوع بیماریهای قارچی است. نور مستقیم آفتاب در طی تابستان این گیاه را آزار نمی دهد مگر آنکه دما خیلی گرم شود که در این صورت گیاه از بین نمی رود اما از گلدهی آن کاسته می شود. گلهای میمون در مناطقی که تابستانهای خنکی دارند بهترین گلدهی را نشان میدهند.
خاک: گل میمون در خاکهایی که مواد ارگانیک همانند خاک برگ و کود پوسیده دامی دارند و همچنین از زهکش خوبی نیز برخوردار هستند به خوبی رشد کرده و گلدهی قابل توجهی دارد.
این گیاه در زمین خشک و خاک آهکی و حتی روی سنگ چین ها و دیواره ها سبز می شود. به همین دلیل می توان از آن برای تزئین سنگ چین های باغات ییلاقی استفاده کرد. در خاک معمولی و قوی باغچه با آب کافی رشد خوبی کرده و کود نیاز ندارد و در مکانهای آفتابی تا حدودی سایه آفتاب کشت می گردد.
بیماری و آفت های گل میمون
برخی از رقم های میمون به زنگ (Rust)حساس هستند که بهترین کار این است که چنانچه رقم حساس در منطقه وجود دارد با رقم های مقاوم جایگزین شود. سم پاشی با قارچ کش ها و پایین آوردن رطوبت می تواند به مقدار زیادی بیماری را کاهش دهد. از آفات گل میمون، کرم سبز رنگ کوچکی است که به کپسول بذر آن حمله می کند و بذرها را از بین می برد.