پیشینه ی این هنر به ۵۵۰ سال قبل از میلاد برمی گردد. باستان شناسان سابقه ی تاریخی قلاب دوزی را مربوط به شهر رشت می دانند که در آن زمان افراد خبره ی این کار به آموزش قلاب دوزی در شمال کشور می پرداختند. در کشف های باستان شناسی کارهای قلاب دوزی به دست آمده را مربوط به دوره ی هخامنشی می دانند.
این هنر به سه روش ساده، برجسته و معرق انجام می گیرد. ابزار مورد نیاز این کار قلاب و جریده می باشد. پارچه زمینه برای قلاب دوزی معمولا ماهوت مرغوب به رنگ‌های سیاه، آبی تیره، زرشکی، قرمز تند و قهوه‌ای است. جنس نخ‌ها نیز ابریشم طبیعی و تابیده در رنگ‌های مختلف است.
قلاب دوزی امروزه برای تزیین زیرلیوانی، تزیین لباس، سجاده، جا قرآنی، لبه پرده، رویه دمپایی، رویه میز، رویه کوسن، کفش زنانه و بقچه مورد استفاده قرار می گیرد. قلاب دوزی روی کیف نیز نوعی دیگر از شکل قلاب دوزی می باشد.
