روستای عروسان خور با برداشت بیش از ۶۰ نوع خرما
عروسان خور را به نخلستان‌هایش می‌شناسند، نخلستان‌هایی که ۶۰ مدل خرما از آنها برداشت می‌شود.
روستای عروسان جزوی شهرستان نایین در استان اصفهان است. این روستا دارای جمعیت بسیار کمی است، به طوری که در سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن حدود ۲۷۰ نفر گزارش شده است و بیشتر اهالی روستا به جاهای دیگر کوچ کرده‌اند. مردم به زبان گرمه‌ای حرف می‌زنند و شغل اصلی‌شان کشاورزی و پرورش شتر است. در ۵۰ کیلومتری کویر نمک، روستای عروسان جا خوش کرده. برای رفتن به عروسان باید از میدان خور و بیابانک با ماشین به روستای فرحزاد برسیم و از آنجا به روستای عروسان برویم. خور و روستای مصر هم در نزدیکی عروسان واقع شده‌اند و از مسیر خاکی ما را به عروسان می‌رسانند. ولی متداول‌ترین راه برای رسیدن به این منطقه از جاده فرعی جدا می‌شود و از راه اصلی مصر به خور می‌گذرد.
عروسان را به نخلستان‌هایش می‌شناسند، نخلستان‌هایی که ۶۰ مدل خرما از آنها برداشت می‌شود. کوچه پس کوچه‌های روستا بکر و خاکی‌اند و به جنوب روستا که برویم رودخانه‌ای را هم می‌بینیم. در ۱۸ کیلومتری عروسان، آبگرمی هم وجود دارد و در خود روستا هم آب انبارهایی برای ذخیره آب هست.
روستای عروسان دارای بافت و معماری کهن مناطق کویری و تحت تاثیر اقلیم گرم و خشک است. در کنار درختان نخل سر به فلک کشیده، منظره‌ای زیبا و رویایی در دل کویر را پدید می‌آورد.
گویش مردم روستای عروسان گویش محلی «گرمه‌ای» است. مردم این روستا دارای فرهنگ خاصی در مراسم‌های شادی و سوگواری هستند. شاید بتوان گفت مراسم‌هایی که در این روستا برگزار می‌شود نیز مثل سایر جاها برگرفته از شرایط اقلیمی روستا است.
اکثر مردم روستای عروسان دارای شغل کشاورزی هستند. اقتصاد این روستا بیشتر بر باغداری و پرورش شتر و صنایع دستی اعم از قالیبافی و بافت گلیم، بافت زنبیل و سبد با چوب انار و بافت طناب با الیاف و غیره بنا گذاشته شده است. اقلیم کویری روستا، امکان پرورش و نگهداری شتر را برای بسیاری از ساکنان روستاها فراهم کرده است. محصولات لبنی، انواع خرما و سبزیجات، انواع غلات و به طور کلی محصولات زراعی و باغی از این روستا عرضه می‌شود.
از غذاهای محلی روستا می‌توان به آبگوشت، کله جوش، آش ارزن، ارزن پلو و آش هلک اشاره کرد. این غذاها پرمخاطب‌ترین غذایی بوده‌اند که گردشگران این روستا از آن استقبال کرده‌اند.
