شفلرا گیاهی است محبوب و شناخته شده. بومی سرزمین استرالیا و متعلق به خانواده «آرالیاسه». حالت چتری مانند گیاه باعث شده تا عده‌ای به آن گیاه چتری گویند. برگ‌ها سبز رنگ روشن و براق و چرمی و دمبرگ‌ها بلند و در بخش انتهایی برگ‌های پنجه‌ای شکل ابتدا با سه برگچه و سپس تعداد آن‌ها به ۸ عدد می‌رسد، ارتفاع آن در سرزمین اصلی و در هوای آزاد به سه متر می‌رسد، برعکس اکثر گیاهان زینتی که با حذف جوانه انتهایی شاخه‌های جانبی شروع به ظهور می‌نمایند در این گیاه فقط یک شاخه اصلی موجود است. این درختچه همیشه سبز در حال رشد می تواند به ۳ تا ۶ متر برسد، آزاد ایستاده، و یا چسبیده به تنه درختان دیگر است. برگ‌های آن دارای ۷-۹ برگچه می باشد، و هر برگچه ۹-۲۰ سانتی متر طول و ۴-۱۰ سانتی متر پهنا می تواند داشته باشد. دارای گل‌های خوشه‌ای کوچک تا ۲۰ سانتی متر می باشد.
نیاز‌های اکولوژی
نور و دما:
به نور غیر مستقیم احتیاج دارد، هر چند وقت یکبار گلدان را به آفتاب (صبح) منتقل نمایید، به سایه نسبتا مقاوم است. در تابستان حداکثر درجه حرارت ۲۷ و در زمستان حداقل آن ۱۸ درجه سانتی گراد، چنانچه درجه حرارت بالاتر از حد معمول باشدبه جریان هوای ملایم نیاز دارد.
آبیاری:
خاک را در هرحال مرطوب نگه دارید، در تابستان هفته‌ای ۲-۳ بار و در زمستان هفته‌ای یک بار آبیاری کافی است. در تمام طول سال هفته‌ای دوبار غبار پاشی کنید، چنانچه هوا خشک باشد افزودن آب به زیر گلدانی سنگریزه دار رطوبت پایدار ایجاد می‌کند. گلدان را با کود‌های مایع یا جامد محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی و نصف میزان توصیه شده از طرف سازنده هر دو هفته یک بار تغذیه نمایید.
خاک:
بهترین محیط رشد خاک لیمونی با پیت است. گیاه جوان در حال رشد هر سال دوبار احتیاج به تعویض گلان دارد، با افزایش سن گیاه هر سال و یا هر دوسال یک بار، در صورت عدم امکان تعویض گلدان خاک‌های سطحی را با خاک نو و غنی عوض نمایید، در صورتی که ارتفاع گیاه بیش از حد معمول است احتیاج به قیم دارد. شفلرا گاهى به هرس نیاز پیدا می کند. در صورتى که جوانه هاى انتهایى بریده شوند ساقه هاى جانبى تحریک گشته و خود را به اطراف می کشند.
مشکلات و بیماری‌های گیاه شفلرا:
واریته‌های ابلق رنگ خود را از دست داده اند: نور کافی نیست، به محل روشن تری با نور غیر مستقیم منتقل نمایید.
ساقه‌ها دراز و منحرف و فاصله برگ‌ها زیاد است: هوا خیلی گرم است، گلدان را به محل خنک تر و مملو از اکسیژن منتقل نمایید، غبار پاشی نکنید.
گیاه پژمرده و برگ‌ها آویزان است: گیاه تشنه است گلدان را به مدت ۱۵ دقیقه درون تشت پر از آب قرار دهید، غبار پاشی روزانه را فراموش نکنید.
برگ‌ها بدشکل و چسبناک و حشرات سبز رنگی روی آن‌ها مشاهده می‌گردند: آفات را با سم نفوذی یا جذبی هر هفته سمپاشی کنید تا علایم برطرف گردند.
برگ‌ها زرد و سطح زیرین آن‌ها تار عنکبوتی است: عامل آن کنه ریز قرمز است، گیاه را هر ۱۴ روز یک بار با سم کنه کش سمپاشی نمایید تا علایم برطرف گردند غبارپاشی در کاهش آفت مؤثر است.
برگ‌ها زرد می‌شوند و می ریزند: آبیاری بیش از اندازه است، اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله بین دو آبیاری خشک و سپس آبیاری نمایید، زهکش را بازدید فرمایید، آب زیر گلدانی را خارج نمایید.
برگ‌ها رنگ پریده و زرد هستند: کمبود عناصر در خاک گلدان مشهود است، کمبود را با تغذیه مصنوعی هر ۲ هفته یک بار جبران کنید.
تکثیر:
این گیاه معمولا در خانه پس از مدتی به شکل تنک و پراکنده در می‌آید که این بهترین زمان برای تکثیر آن است. از اواسط تا اواخر بهار، با استفاده از قیچی باغبانی و یا سرشاخه زنی، گیاه را هرس و قلمه‌های ساقه‌ای و یا انتهایی را به طول ۱۰– ۷.۵سانت جدا کنید، برگ‌های اضافی و زاید قسمت پایین قلمه‌ها را که ممکن است در زیر فرو روند جداکرده و انتهای قلمه‌ها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید. سپس در گلدانی متوسط حاوی ماسه قرار دهید. قلمه‌ها را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و در دمای ۲۱درجه، درو از تابش مستقیم آفتاب نگاه دارید، تا زمانی که در بالای قلمه انتهایی ساقه یا زاویه بین برگ و ساقه در قلمه ساقه‌ای رویش جدید ظاهر شود. پس از ریشه دهی کیسه پلاستیکی را بردارید و گیاه را با کود مایع تغذیه کنید. زمانی که شکل گیاه خوب و کامل شد آن را به آرامی از گلدان درآورده و در گلدانی بزرگتر حاوی کمپوست گلدانی بکارید.
