مروری بر نژاد هاي گاو (نژاد ژرمن آنگوس ، نژاد ژرمن فریزین و نژاد ژرمن یلو)

در این مطلب به معرفی نژادهای گاو و همچنين با تاریخچه، خصوصیات ظاهري و خصوصیات تولید مثلی نژاد ژرمن آنگوس ، نژاد ژرمن فریزین و نژاد ژرمن یلو در وب سایت جامع روستیران آشنا می شوید.

– نژاد ژرمن آنگوس

تاریخچه و پراکنش

نژاد ژرمن آنگوس در کشور آلمان اصلاح شده و در دهه ۱۹۶۰ با نژاد آبردین آنگوس و نژادهاي دو منظوره آلمانی (بیشتر نژاد فریزین و نژاد هاي ژرمن پاید و بلوند) آمیزش داده شده است. این نژاد امروزه گونه اي کاملاً یکدست و پراکنده در کشور آلمان است.

خصوصیات ظاهري

این نژاد دو نوع رنگ متفاوت دارد. نوع اول سیاه تا قهوه اي تیره و نوع دوم قرمز تا خاکستري طلایی می باشد که در دفتر انساب ثبت شده ولی ممکن است داراي علایم سفیدي نیز باشد. گاو این نژاد داراي جثه اي متوسط، بدن بلند و کشیده و ماهیچه هاي خوبی در قسمت کفل، کمر و شانه ها است. این گاو بدون شاخ بوده و جزء گاو هاي گوشتی به شمار می آید. در این نژاد، بیشتر هیبرید ها در دفتر انساب ثبت می شوند.

گاو ماده‌ي این نژاد دایه خوبی بوده و سازگاري خوبی با محیط دارد. طول عمر گاو نر این نژاد زیاد است.

خصوصیات تولیدي

نژاد ژرمن آنگوس براي شرایط پروار بندي مناسب است به گونه اي که افزایش وزن گاو نر در پروار بندي در حدود ۱۳۰۰ گرم در روز است. گوساله این نژاد در ۱۰ ماهگی به وزنی بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلوگرم می رسد. بازده لاشه و کیفیت لاشه‌ي خوبی نیز دارد.

– نژاد ژرمن فریزین

تاریخچه و پراکنش

اجداد گاو نژاد ژرمن فریزین ۱ براي اولین بار در منطقهي اُست فریزلند در کشور آلمان پرورش داده شدند. بر اساس مطالعات ونگر در سال ۱۸۸۵ ، قبایل اولیه‌ي ساکسن، گاو هاي براون (قهوه اي)؛ و قبایل فریزلند گاو هاي بلک اند وایت (ابلق) را با خود به این منطقه آوردند.

در سال هاي ۱۷۴۵ و ۱۷۸۳ ، در این منطقه بیشاز ۲۰۰ هزار راس گاو در اثر طاعون گاوي از بین رفتند. براي جبران این کمبود، گاو هاي نژاد هاي فریزلند غربی و گرونینگن از کشور هلند به آلمان وارد شدند. در نتیجه‌ي ورود این گاو ها تولید شیر و تیپ بدنی گاو فریزین بهتر شد. بر اساس گزارش ها در سال ۱۹۸۸، استفاده از نژاد شورت هورن تاثیر زیادي بر نژاد ژرمن فریزین نداشته است. هم اکنون تعداد کل گاو هاي ژرمن فریزین در کشور آلمان ۲ میلیون راس تخمین زده می شود. این گاو در مناطق شلزویگ هلشتاین، نیدر / در حدود ۲ ساکن، نورد راین، وست فالی و هسن پراکنده است. همچنین تعداد آن ها در مناطق راین لند، فالس، بادن، ورتمبرگ و بایرن رو به افزایشاست.

خصوصیات ظاهري

رنگ بدن این گاو ها سیاه و سفید بوده ولی میزان رنگ سیاه نسبت به رنگ سفید بیشتر است. کتف ها سفید رنگ، سر غالباً سیاه و پوزه سیاه رنگ است. دم و سم ها در اکثر موارد سفید رنگ هستند. دو رنگ سفید و سیاه در ناحیه شکم با هم ترکیب می شوند. رنگ شاخ ها سیاه یا سفید است.

به ندرت ممکن است در گاو هلشتاین، فریزین و آبردین آنگوس ژن قرمز غالب باشد و گوساله اي به رنگ قرمز و سفید به دنیا آید. احتمال غالب بودن ژن قرمز یک درصد است که بیشتر در کشور هلند (گاو هاي هلشتاین هلندي) دیده می شود.

خصوصیات تولیدي

این گاو با داشتن پستانی بزرگ و تیپ بدنی مناسب، توانایی تولید ۲۰ تا ۳۵ لیتر شیر در روز را دارد. در سال ۱۹۷۷ هدف اصلی از پرورش این گاو، افزایش ظرفیت تولید شیر و حفظ تولید گوشت بوده است. تولید شیر سالانهي این گاو در آن زمان، حداقل ۱۰ برابر وزن بدن آن بود.

یعنی در آن زمان گاو ماده‌ي ۶۰۰ کیلوگرمی می توانست در سال ۶ هزار لیتر شیر با ۴ درصد ۳.۵ درصد پروتئین تولید کند. امروزه یک گاو ماده‌ي ۷۰۰ کیلوگرمی در یک دوره شیر دهی ۷۰۰۰ تا ۹۰۰۰ لیتر شیر تولید می کند.

افزایش وزن روزانه‌ي گاو نر این نژاد در پروار بندي از بدو تولد ۱۱۲۴ گرم بوده است. میزان تولید شیر به گوشت در این نژاد به طور نسبی ۱ به ۰.۴۵ است.

خصوصیات تولید مثلی

گاو مادهي این نژاد اولین گوسالهي خود را در سن ۳۲ ماهگی به دنیا آورده و هر ۳۷۷ روز یک بار می تواند گوساله اي داشته باشد. نزدیک به ۹ درصد از زایمان ها با سخت زایی همراه بوده و حتی در ۱۰ درصد از زایمان هاي شکم اول سزارین انجام می گیرد. دو قلویی زایی در حدود ۵ درصد است که این درصد بیشترین درصد در بین کل گاو هاي جهان است.

– نژاد ژرمن یلو

تاریخچه و پراکنش

هدف از پرورش نژاد ژرمن یلو در گذشته، بارکشی و تولید گوشت بوده که در سال ۱۹۰۵ این هدف تحقق یافت. از سال ۱۹۲۰ تولید شیر نیز به هدف پرورش اضافه شد. پس از جنگ جهانی دوم، تعداد گاو هاي کاري کاهش یافت ولی با این حال در سال ۱۹۶۴ تعداد ۳۴ هزار راس گاو ماده و ۱۷۰ راس گاو نر فروخته شده در اعمال کشاورزي به کار گرفته شدند. هدف از پرورش این نژاد، افزایش وزن روزانهي بیشتر، چربی کمتر و الیاف هاي نازك تر است. در سال ۱۹۸۰ در کشور آلمان غربی، ۳۶۵ هزار راس از گاو این نژاد نگه داري می شد. مرکز اصلی پراکندگی این نژاد شهر هاي بایرن، ورتسبورگ، بامبرگ و نورنبرگ است. همچنین تعداد کمی از آن ها نیز در منطقه هسن پراکنده هستند.

خصوصیات ظاهري

رنگ بدن این گاو از زرد روشن تا قهوه اي قرمز تغییر می کند. پوزه به رنگ صورتی است. سم ها رنگ روشنی داشته و همانند شاخ ها قوي هستند. این گاو داراي استخوان بندي قوي، بدنی حجیم و سینه و کپل بزرگ است.

خصوصیات تولیدي

هدف از پرورش گاو این نژاد، تولید شیري با میانگین حدود ۵ هزار لیتر با ۴ درصد چربی است. طبق تحقیقات انجام یافته بر روي ۱۰۰۰ راس گاو شیري، میانگین تولید شیر گاو ماده این نژاد در یک دوره شیر دهی ۳۰۹ روزه در حدود ۴۷۵۶ لیتر با ۴.۰۲ درصد چربی و ۳.۵۵ درصد پروتئین اعلام شده است. نژاد هرفورد و نژاد ژرمن یلو از نظر تولید گوشت با یکدیگر رقابت می کنند. به خصوص این که گاو نر این نژاد در پروار بندي، افزایش وزن روزانه‌ي خوبی (به خصوص در صورت استفاده از سیلاژ ذرت) حدود ۱۲۵۰ گرم دارد و به وزنی حدود ۶۵۰ کیلوگرم می رسد.

گاو هاي نمایشی می توانند حداقل ۱۲۴۹ گرم افزایش وزن روزانه داشته باشند. راندمان لاشه در گاو نر حدود ۶۲ درصد است.

خصوصیات تولید مثلی

گاو ماده، اولین گوساله‌ي خود را در سن ۲۷.۹ ماهگی به دنیا می آورد و هر ۳۹۲ روز می تواند یک گوساله داشته باشد. درصد باروري گاو ماده ۹۲ درصد ثبت شده است. در بین ۷۲۰۰ راس گاو آبستن، ۷.۸ درصد از زایمان ها با سخت زایی مواجه شده است.

بيشتر بخوانيد:

شناخت نژاد هاي گاو (نژاد برهمن ، نژاد براون سوییس و نژاد شاروله)

شناخت نژاد هاي گاو (نژاد بلتد گالووي و نژاد بلوند د آگوئیتین)

شناخت نژاد هاي گاو (نژاد ایرشایر و نژاد بلژین بلو اند وایت)

منبع:

اطلس نژادهاي دام (گاو، گوسفند، بز و اسب) ايران و جهان – مولفين: دکتر علی نصیریان، مهندس سید محمد مهدی حاجی سید جوادی، مهندس سید محمد علی حاجی سید جوادی، مهندس مجید عباسی و دکتر محمد اقبالی