ورنی از دست بافته ها و صنایع دستی آذربایجان شرقی است که توسط زنان عشایر بافته می شود. قدمت ورنی را به چند صد سال پیش تخمین زده اند. این دست بافته بدون نقشه بافته می‌شود و چون در بافت آن از گره استفاده نمی‌شود جزو انواع گلیم به حساب می‌آید. در بافت ورنی از ابریشم ، پشم، پنبه یا موی حیوانات استفاده می شود.
ورنی که نوعی سماک محسوب می شود دارای طرحی مشابه قالی و به دلیل استفاده از گره پرزدار شبیه گلیم است. به روش بافت ورنی پودچینی می‌گویند كه بر اساس پیچش خاص نخ، خامه به دور نخ‌های تار بافته می‌شود. این بافته را در كرمان شیریكیپیچ می گویند و در استان‌های شمال غرب ایران به ورنی معروف است .
ورنی در همه اندازه ها برای پشتی، پادری، قالیچه، کناره و قالی تولید می‌شود. عشایر آذربایجان از آن برای دوخت خورجین، جوال و تهیه جل اسب نیز استفاده می کنند.
انواع ورني از نظر مواد اوليه:
- ورني تمام ابريشم، كه چله و خامه هر دو از ابريشم است.
- ورني نيم ابريشم، كه چله پنبه‌اي و خامه ابريشم است. امروزه كه ورني بيش‌تر كاربرد زينتي پيدا كرده و اكثر ورني‌ها از همين جنس بافته مي‌شوند.
- ورني كف ابريشم، كه تار پنبه‌اي، متن ابريشم و نقوش پشمي است.
- ورني تمام پشم، كه هم تار و هم خامه آن ابريشمي است.
- ورني نيم پشم، كه تار پنبه‌اي و خامه پشمي است.
ابزار کار ورنی بافی عبارتند از:
- دفتین یا دفه
- سیخ
- کارد یا قیچی
- متر
- آچار برای شل و سفت کردن پیج های متصل به دار
- دار چوبی یا فلزی
- تخته بند یا نیمکت
