آوویشن نوعی گیاه دارویی متعلق به خانواده نعناعیان (لب‌گشادگان) است. این گیاه یکی از بستگان مرزنجوش است. در حال حاضر آویشن در سراسر جهان کشت می‌شود، و برگ‌های آن معمولا خشک می‌شوند و به عنوان چاشنی در آشپزی استفاده می‌شوند. این گیاه به شکل‌های مختلف در بازار موجود است، اما آویشن فرانسه از باقی انواع آن رایج‌تر است.
جزء اصلی این روغن معطر تیمول است، که به آن خواص ضدعفونی‌کننده می‌دهد. به همین دلیل، روغن آویشَن معمولا در دهان‌شویه‌ها و خمیر دندان‌ها استفاده می‌شود. این ماده به طور موثری میکروب‌ها و عفونت موجود در دهان را می‌کشد و از دندان‌ها در برابر پلاک و پوسیدگی محافظت می‌کند. تیمول همچنین قارچ‌‌ها را می‌کشد و به صورت تجاری به مواد ضد عفونی‌کننده‌ی دست و کرم‌های ضد قارچ اضافه می‌شود.
آویشن شامل یک ضد باکتری دیگر هم هست که به عنوان کارواکرول شناخته شده‌است. این گیاه دارویی همچنین دارای انواع فلاونوئیدها (زردینه) است، از جمله آپیگنین، نارینگنین، لوتئولین و تیمونین. این فلاونوئیدها ظرفیت آنتی‌اکسیدانی گیاه آویشن را افزایش می‌دهند.
در ادامه برخی از مهم ترین خواص آویشن آمد است:
۱: با گلو درد مبارزه می‌کند.
۲: فشار خون و کلسترول را کاهش می‌دهد.
۳: از مسمومیت غذایی جلوگیری می‌کند.
۴: خلق و خوی شما را بهبود می‌دهد.
۵: می‌تواند با سرطان مبارزه کند.
۶: به طور طبیعی برونشیت را درمان می‌کند.
۷: سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.
۸: کمک‌تان می‌کند از شر حشرات مزاحم و آفت‌ها خلاص شوید.
۹: فضا را خوش‌بو می‌کند.
۱۰: آویشن گندزدایی می‌کند.
۱۱: آکنه را درمان می‌کند.
۱۲: سلامت پوست را حفظ می‌کند.
۱۳: بیماری قارچی پای ورزشکاران را درمان می‌کند.
۱۴: رشد مو را تحریک می‌کند.
۱۵: ریزش مو را درمان می‌کند.
۱۶: شوره‌ی سر را درمان می‌کند.
۱۷: دارای خواص ضد التهابی است.
۱۸: سوء هاضمه را درمان می‌کند.
۱۹: اختلالات تنفسی را درمان می‌کند.
۲۰: سلامت استخوان‌ها را ارتقاء می‌دهد.
۲۱: برای سلامت قلب و عروق مفید است.
۲۲: گرفتگی عضلات را درمان می‌کند.
۲۳: قوه‌ی بینایی را بهبود می‌دهد.
۲۴: خواص ضد باکتری دارد.
۲۵: کم‌خونی را درمان می‌کند و از بروز آن پیش‌گیری می‌کند.
۲۶: بوی بدن دهان را از بین میبرد.
۲۷: سبب خواب راحت می‌شود و خستگی را کاهش می‌دهد.
۲۸: دارای خواص دیورتیک (ادرارآور) است.
روش‌های استفاده از آویشن
این گیاه را می‌توان به شیوه‌های مختلفی مصرف کرد. رایج‌ترین شیوه مصرف آن به صورت تازه یا خشک در هر غذایی است. برای استفاده از فواید دارویی آویشَن، می‌توان آن را به شکل چای، شربت، قرص مکمل یا روغن معطر خریداری کرد.
عوارض و مضرات آویشن
۱: مشکلات گوارشی
آویشَن اگر به اندازه‌ی مناسب در غذاها مصرف شود، خطری ندارد. اما هنگامی که در مقادیر بیشتر و برای مقاصد دارویی مصرف شود، احتمالا برای مدت زمان کوتاهی بی‌خطر است هرچند، اگر به مقدار زیادی مصرف شود، ممکن است باعث بروز مشکلات گوارشی شود.
۲: مصرف در زمان بارداری و شیردهی
زنان باردار و شیرده، بهتر است این گیاه را فقط در مقادیر طبیعی در غذاها مصرف کنند، نه در مقادیر دارویی. این گیاه یک ماده‌ی غذایی حساسیت‌زا نیست، اما اگر شما به پونه‌ی کوهی یا دیگر گونه‌های نعناع حساسیت دارید، پس ممکن است به آویشن نیز حساسیت داشته باشید.
۳: احتیاط در مواقع حساسیت به هورمون استروژن
آویشن برای زنانی که دارای اختلالاتی هستند که باعث شده به هورمون حساس باشند، مانند سرطان پستان، سرطان تخمدان، سرطان رحم، فیبروم رحمی یا اندومتریوز، ممکن است مانند استروژن عمل کند. از آن پرهیز کنید اگر هر گونه اختلالی دارید که ممکن است به دلیل مواجهه با استروژن بدتر شود.
۴: کند کردن لختگی خون
این ادویه هنگامی که در مقادیر زیاد استفاده شود، ممکن است لخته شدن خون را کند کنَد، بنابراین اگر هر گونه اختلالات انعقادی دارید یا درحال‌حاضر رقیق کننده‌ی خون مصرف می‌کنید، مراقب باشید. به همین دلیل، بهتر است آن را از دو هفته قبل از عمل جراحی مصرف نکنید.
