ذرت از قدیمی ترین گیاهان زراعی محسوب می شود که به طور مستقیم به عنوان غذای اصلی تعداد زیادی از انسان ها، دام و طیور و همچنین در صنایع مختلف، حتی تولید انرژی مورد استفاده قرار می گیرد. گسترش کشت ذرت در نقاط مختلف دنیا باعث شده که آفات و بیماري های مختلفی این محصول را مورد تهدید قرار می دهند که مهم ترین این آفات در کشور ما عبارتند از:
- کرم ساقه خوار ذرت: این آفت حشره اي است پلیفاژ که طیف وسیع میزبانی دارد و در دنیا به حدود ۲۰۰ گونه گیاه خسارت وارد می کند. اولین آثار آلودگی در مراحل اولیه تشکیل قیف ذرت ظاهر می شود، که لاروها با تغذیه از بر گ ها و ورود به قیف گیاه خسارتشان آشکار می شود. لاروهاي درشت، ساقه را در پشت غلاف برگ سوراخ کرده و از محل گره ها وارد غلاف ساقه می گردند.
- ساقه خواران سزامیا: لاروهاي سنین اول روي بوته های جوانی که ارتفاع آنها به ۲۰ سانتی متر می رسد، از برگ های جوان که هنوز از حالت لوله ای خارج نشده اند، تغذیه می کنند. این لاروها همچنین قسمت انتهایی بوته های ذرت را که سبب رشد گیاه می شوند را نیز مورد حمله قرار می دهند.
- کرم هاي طوقه بر: لاروهای کوچک با جویدن، سوراخ هایی در برگ ایجاد می کنند. لاروهای بزرگتر قادر به قطع کردن بوته های کوچک هستند، دراثرحمله لاروهای آفت (به بوته ذرت از محل طوقه یاکمی پائین تر) دراوایل رشد، بوته پژمرده شده و می افتد. لاروهايی جوان ابتدا از علف های هرز و یا در صورت وجود از گیاهان جوان ذرت تغذیه می کنند و سوراخ های ریز و نامنظم در برگ ایجاد می کنند. چنین تغذیه ای از اهمیت کمی برخوردار است. لاروهای بزرگتر ممکن است ساقه را به طور کامل قطع کنند که می تواند سبب پژمردگی و مرگ گیاه شود زمانی که تعدادشان زیاد باشد می توانند تا ۷۵ % محصول را از بین ببرند.
- کرم بلال(هلیوتیس) ذرت: این حشره داراي دامنه ی میزبانی وسیع می باشد. از این رو از آن به عنوان کرم میوه ی گوجه فرنگی و کرم غوزه ی پنبه نیز یاد می کنند. لاروهای تازه ظاهر شده از برگ های پرچم، گل آذین نر و دیگر بافت ها تغذیه می کنند، زمانی که ظهور گل های تاج آغاز می شود، آنها به سمت ریشک های سبز ذرت حرکت می کنند. تغذیه لاروهای قدیمی تر در درجه اول در نوك گل آذین ماده صورت می گیرد، اما تعدادی از لاروها گل آذین را ترك می کنند، پوسته را می جوند و وارد دانه می شوند. گاهی بیش از یک لارو درگل آذین دیده می شود.
- کرم برگ خوار کارادرینا: لاروها به صورت عمیق در داخل ناحیه whorl (که در آن برگ ها به دور ساقه پیچیده اند) در برگ هايی رشد یافته تغذیه می کنند. گاهی سبب از بین رفتن گل آذین نر پیش از ظهورش می شوند. بر اثر تغذیه لارو این آفت، برگ های ذرت حالت پاره پاره پیدا می کنند و از لبه برگ به سمت رگبرگ دچار خشک شدگی می شود.
- کرم برگ خوار تک نقطه ای ذرت: لاروهای جوان از لبه ي برگ های ذرت تغذیه کرده، در سنین بالاتر تمامی پهنک برگ را مورد تغذیه قرار می دهند. لاروهاي این آفت به خصوص در سنین آخر به شدت از برگ های میزبان تغذیه می کند. به طوری که در تراکم های بالا تمام پهنک خورده شده و فقط رگبرگ اصلی باقی می ماند. شدت تغذیه در حالت طغیانی به حدي است که به مزرعه حالتی شبیه نیزار می دهد. لاروهای این آفت شب فعال بوده و بیشترین تغذیه را هنگام شب انجام می دهند و در طول روز درون غلاف برگ های ذرت و در شکاف زمین خود را پنهان می کنند و به ندرت در حال تغذیه مشاهده می شوند.
- شته برگ ذرت: شته بالغ بالدار و یا بدون بال، به رنگ آبی مایل به سبز با پاهای سیاه و سفید و داراي کورنیکول، پوره ها شبیه بالغین هستند اما کوچکترند و به رنگ سبز روشن و بدون بال می باشند. تغذیه شته ها سبب حذف رطوبت و مواد غذایی از سطح برگ های بالایی و گل آذین نر می شود. شته ها تولید عسلک می کنند. همچنین ممکن است سبب انتقال ویروس شوند.
- زنجرک ها: گونه های متعددی از زنجرك ها از مزارع ذرت گزارش شده اند که همگی آنها از نظر اهمیت و ایجاد خسارت مستقیم و غیر مستقیم ارزش یکسانی ندارند. پوره ها و افراد بالغ زنجرك ها با تغذیه از شیره برگ های ذرت باعث ایجاد خسارت مستقیم و یا انتقال بیماری های ویروسی باعث خسارت غیرمستقیم می شوند.
- کنه های تارتن: گونه هایی از کنه های تارتن جنس Tetranychus در مزارع ذرت به عنوان یکی از آفات مهم ذرت فعال هستند، که در این میان گونه ی Koch urticae Tetranychus از خـانواده ی Tetranychidae از اهمیـت بیشتری برخوردار است.
