گروه مشاوران برندینگ فراسو
دانستنی‌هازراعت

زراعت گیاهان داروئی “سداب”

سداب گیاهی سخت و همیشه سبز است. این گیاه، درختچه ای بومی منطقه مدیترانه و جزایر قناری است و در مکان های صخره ای، سنگی و سواحل خشک که معمولاً در آن سنگ آهک وجود دارد، یافت می شود.

سداب گیاهی سخت و همیشه سبز است. این گیاه، درختچه ای بومی منطقه مدیترانه و جزایر قناری است و در مکان های صخره ای، سنگی و سواحل خشک که معمولاً در آن سنگ آهک وجود دارد، یافت می شود. ساقه، در قسمت پایینی گیاه چوبی است. برگهای متناوب آن ، دو یا سه قلو و به رنگ آبی مایل به سبز است که بوی قوی و نامطبوعی را به همراه دارد. این برگها دارای طعمی کاملاً تلخ، ترش و آبکی است. شکوفه ها از ژوئن تا سپتامبر تشکیل می شوند و گل ها به رنگ سبز مایل به زرد می باشند.

خواص گیاه سداب

اهمیّت:

سداب عمدتا به صورت های ضماد و جوشانده کاربرد دارد.

از سداب برای مواردی چون: کاهش فشار خون، تقویت مویرگ ها، دفع انگل های روده ای، آرام بخش و تنظیم ضربان قلب استفاده می گردد.

گیاهشناسی سداب:

خانواده: سدابیان Rutaceae) Citrus)

جنس و گونه:   Ruta graveolens

گیاهی چند ساله با ریشه های قوی و عمیق است که ارتفاعش به ۱۰۰ سانتیمتر می رسد.

برگ ها بیضوی با بریدگی های عمیق و متناوب

گل ها نامنظم و زرد رنگ

میوه ها چند کپسولی با بذرهایی لوبیایی شکل به رنگ قهوه ای تیره

سداب دارای بوی تندی است که به واسطه اسانس اندام های رویشی است.

سداب را جهت برداشت اندام های رویشی بویژه برگ ها می کارند.

مواد حاصل از اندام های رویشی سداب عبارتند از:

اسانس، “فلاونوئیدها (Flavonoid) “و “آلکالوئیدها(Alcaloids) ”

نیازهای رشد:

سداب در خاک های شنی-رسی حاوی مقادیر کمی آهک به خوبی رشد می کند.

سداب نسبت به شوری حساس است.

سداب خواهان PH خنثی تا کمی قلیایی برای رشد مناسب است.

سداب در ۱۵ درجه سانتیگراد جوانه می زند.

این گیاه در دمای ۳۰ – ۲۵ درجه سانتیگراد به خوبی رشد می کند.

مناسب بودن رطوبت خاک و رطوبت نسبی محیط باعث شادابی گیاه سداب می شوند.

آماده سازی زمین و کاشت سداب:

زمین را در پائیز شخم می زنند و با کودهای آلی، فسفره و پتاسه تقویت می کنند سپس آن را با دیسک و ماله آماده می سازند.

زمین مورد نظر را قبل کاشت با کود ازته کافی تقویت می کنند.

کاشت گیاه به صورت مستقیم در اواخر اسفند تا اوایل بهار صورت می گیرد.

کاشت غیر مستقیم سداب مرسوم تر است و برای این منظور اقدام به خزانه گیری می نمایند.

نشاء ها را زمانی که ۲۵ – ۲۰ سانتیمتر شدند، در اوایل بهار به زمین اصلی منتقل می سازند.

عمق کاشت بذور آن ۲ – ۱.۵  سانتیمتر است.

سداب را با تراکم کاشت ۷۰ × ۲۵ – ۲۰ سانتیمتر نشاء می کنند که بدینگونه به ۷۰ – ۵۰ هزار بوته نشاء در هکتار نیاز می باشد.

تناوب سداب با لگومینوزها و گیاهان وجینی انجام می شود.

آبیاری بموقع و کنترل علف های هرز در اوایل رشد گیاه ضروری هستند.

برداشت سداب:

دوره بهره وری سداب ۷ – ۶ سال است.

برداشت سداب غالب از سال دوّم است.

برداشت سداب ۳ – ۲ دفعه در سال انجام می گیرد.

برداشت را از تیر ماه یعنی زمان گلدهی سداب تا اواخر پائیز انجام می دهند.

برای برداشت اندام های رویشی سداب به کمک داس و از ارتفاع ۲۰ – ۱۵ سانتیمتری خاک عمل می شود.

هنگام برداشت حتما از وسایل ایمنی مثل: دستکش، عینک و ماسک استفاده شود تا ایجاد حساسیت و مسمومیت ننماید.

عملکرد اندام های رویشی تازه ۲۰ – ۱۵ تن در هکتار که تولید ۴ – ۳ تن ماده خشک در هکتار می نماید.

منابع و مآخذ:

۱) آخوندزاده، ش – ۱۳۷۹ – دایرة المعارف گیاهان دارویی – جهاد دانشگاهی تهران

۲) آریاپور، ع و همکاران – ۱۳۸۹ – گیاهان دارویی، معطر و صنعتی جنگل و مرتع – مؤسسه آموزش عالی علمی کاربردی کشاورزی

۳) اکبری نیا، احمد – ۱۳۸۲ – بررسی عملکرد و ماده مؤثره زنیان در سیستم های کشاورزی متداول، ارگانیک و تلفیقی – پایان نامه دکتری دانشگاه تربیت مدرس

۴) امیدبیگی، رضا– ۱۳۷۹ – تولید و فرآوری گیاهان دارویی، جلد سوّم – آستان قدس رضوی

۵) امیدبیگی، رضا – ۱۳۷۶ – رهیافت های تولید و فرآوری گیاهان دارویی، جلد دوّم – طراحان نشر

۶) اهوازی، مریم و همکاران – ۱۳۸۹ – بذر گیاهان دارویی، جلد اوّل – جهاد دانشگاهی تهران

۷) برنا نصرآبادی، فاطمه – ۱۳۸۴ – اثر زمان های مختلف بر رشد، عملکرد و مقدار اجزاء تشکیل دهندۀ اسانس بارشبی – پایان نامه کارشناسی ارشد تربیت مدرس

۸) پورفخاران، م و همکاران – ۱۳۹۰ – راهنمای جامع گیاهان دارویی، جلد دوّم – گنجینه سلامت

۹) جعفرنیا، س و همکاران – ۱۳۸۸ – راهنمای جامع و مصوّر خواص و کاربرد گیاهان دارویی – مجتمع آموزش کشاورزی سبز ایران

۱۰) حجازی، اسداله – ۱۳۷۲ – کلید بذرشناسی برای رشته های کشاورزی، جلد دوّم – جهاد دانشگاهی ماجد

۱۱) زرگری، علی – ۱۳۷۶ – گیاهان داروئی، جلد چهارم – دانشگاه تهران

۱۲) صمصام، ش – ۱۳۷۴ – پرورش و تکثیر گیاهان دارویی – نشر مانی

۱۳) طاهریان، کاظم – ۱۳۷۴ – اطلاعات گیاهان دارویی – مرکز تحقیقات منابع طبیعی سمنان

۱۴) عمویی، ع.م – ۱۳۸۸ – زراعت گیاهان دارویی و معطر، جلد اوّل – مؤسسه آموزش عالی علمی کاربردی کشاورزی

۱۵) قهرمان، ا – ۱۳۶۲ – فلور ایران – مؤسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع

بيشتر بخوانيد:

زراعت گیاهان داروئی “زیره سیاه”
کشت گیاهان داروئی “زعفران”
زراعت گیاهان داروئی “زیره سبز”

۰%

امتیاز کاربر: اولین نفر باشید !
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا