بافندگی یا بافتنی از صنایع دستی ایرانیان است که با بافتن نخ و تبدیل آن به پارچه انجام می شود. پارچه هایی که از غار کمربند در نزدیکی دریای خزر در سال های پیش کشف شده اند نشانگر این واقعیت است که اقوام ایرانی از آغاز غارنشینی پشم گوسفند و بز را می بافتند. قدمت این پارچه ها را به ۶۵۰۰ سال پیش تخمین زدند. در گذشته از نخ هایی با جنس پشم، پنبه یا ابریشم برای بافتن استفاده می کردند و با روش دستی، نخ را به وسیله قلاب با مدل های گوناگون به هم می بافتند، اما امروزه دستگاه های پیشرفته جایگزین شده اند و بافتنی به روش دستی بیشتر در روستاها و برای مصارف شخصی کاربرد دارد. این هنر بیشتر در مناطق سردسیر رواج داشت. در ایران در شهرهایی مانند کرمانشاه و چهارمحال و بختیاری رونق بیش تری داشته است.
از جمله مواردی که به وسیله این صنایع دستی تولید می شود می توان به کلاه، شال، دستکش، جوراب پشمی و … اشاره کرد. نقش‌های روی این بافتنی‌ها هم از سایر بافتنی‌های دیگر مانند نقوش گلیم استفاده می شد. بافتنی از جمله صنایع دستی است که کمتر به آن پرداخته می شود و رو به فراموشیست.
