قند مصرفی در کلنی و زنبورهای عسل

میزان قند مصرفی در کلنی و زنبور های عسل، نیازهای غذایی لاروهای زنبور عسل با حشرات کامل فرق می کند. حشرات کامل می توانند با تغذیه از مواد هیدروکربنه خالص مدتی نسبتا طولانی زندگی کنند اما پروتئین برای رشد لاروها اهمیت اساسی دارد.

حشرات کامل نمی توانند از گرده برای تامین انرژی استفاده کنند. مشاهده توده هایی از زنبور عسل که روی سلول های پر از گرده در قاب ولی فاقد عسل، که از گرسنگی در حال مرگ می باشند غیرعادی نیست.

زنبور عسل در حین پرواز، احتیاج به مواد قند ی دارد که مستقیما به ماهیچه ها برسد. حشرات کامل نمی توانند از مواد چربی و ذخایر بدن خود برای تامین انرژی استفاده کنند.

به طور معمول در سه موقع زنبور را تغذیه می نماییم:

۱– از مهمترین موارد تغذیه در اواخر تابستان یا اوایل پاییز که هنوز  هوا سرد نشده که مقدار شهد در طبیعت کم یا متوقف می گرد در صورتی که غذا کافی در کندو ها ذخیره نشده باشد بایستی آنها را تغذیه نمود .  تا در زمستان ذخیره عسل داشته باشند .اگر هوا سرد شود . نباید آنها را تغذیه (شربت) نمود چون زنبور نمی تواند آن را مصرف کند و شما باید قاب عسل به کندو داده شود.

۲– بعضی اوقات کندوهائی که غذایشان را در زمستان مصرف کرده اند باید در اوایل بهار قبل از وجود شهد در طبیعیت تغذیه نمود.

۳– در تابستان زمانی که در طبیعت شهد وجود ندارد و شما امکان کوچ دادن هم ندارید .

مواردی که بایستی کلنی ها تغذیه شوند:

۱– تحریک زنبوران عسل جعت تولید مثل و پرورش نوزادان .

۲– در هر موقعی که ذخائر غذائی زنبورها کم شود و کلنی در معرض خطر گرسنگی قرار گیرد.

۳– در مواقع مصرف دارو.

۴– در مواقع ایجاد کندوی جدید یا بچه کندو یا زنبور پاکتی.

۵– در مواقع پرورش ملکه ( کندوهای شروع کننده ، خاتمه دهنده ، پرستار، جفتگیری).

۶– در موقع تعویض ملکه ( مهمترین غذا برای یک کندو یک یا چند قاب پر از عسل است ولی زنبورداران ترجیح میدهند که به جای عسل از آب شکر استفاده می نمایند).

در مواقعی که مواد غذایی به اندازه کافی در کندو نباشد زنبور عسل گرسنه گردیده و نوزادان یعنی لاروها و شفیره ها را به خارج کندو منتقل می کنند . و غذای ملکه را کاهش می دهند تا تخم ریزی را کم و یا قطع کند.آنها همچنین نرها را از کندو خارج میکنند.

مقدار شکر و آب به عبارت دیگر غلظت شربت بسته به فصول و هدف ما تغییر می کند.

۱– در بهار غلظت شربت شکر باید ۱ به ۱ ( یک کیلو آب و یک کیلو شکر ) باشد.

۲– در پائیز ، غلظت شربت شکر باید ۲ به ۱ ( دو قسمت شکر و یک قسمت آب) باشد.

۳– جهت تحریک زنبوران به پرورش نوزادان باید غلظت شربت ۱ به ۲ ( یک قسمت شکر و دو قسمت آب ) باشد .

میزان قند خون زنبورهای نر به طور متوسط حدود۲/۱ درصد میباشد که خیلی کمتر از قند خون زنبور های کارگر است.زنبورهای ملکه تازه متولد شده (تا۲۴ساعت سن)حدود ۷/۱ درصد قند در خون خود دارند.

میزان قند خون ملکه های باکره نگهداری شده در کندوهای کوچک جفتگیری (نوکلئوس) به طور متوسط ۳/۱ درصد می باشد ولی این مقدار ممکن است در ملکه های تازه جفتگیری کرده و تخمگذار تا۳/۰ درصد کاهش می یابد.زنبورهای کارگر در حین پرواز به طور متوسط هر ساعت به ۱۰میلی گرم و زنبورهای نر در حین پرواز به۳۰میلی گرم  قند نیاز دارند.

به طور کلی میزان قند مورد استفاده زنبور های نر در حین پرواز سه برابر میزان قندمورد نیاز کارگر پرواز کننده در هر ساعت می باشد.مصرف مواد کربوهیدراته در زنبورعسل به مقدار زیاد غیر منتظره نیست زیرا توانایی زنبورها در تولید حرارت و نگهداری ان در توده خوشه مانند در بقای کلنی در نواحی گرمسیری اهمیت حیاتی دارد.

به طور کلی میزان مواد قند ی مورد احتیاج یک کلنی را حدودا ۳/۷۹ کیلوگرم در سال تخمین میزنند.عواملی مانند جمعیت کلنی،مقدار پرورش نوزادان،ترشح موم و حرارت محیط در مقدار انرژی مصرفی تاثیر دارند.

قندهایی نیز در طبیعت وجود دارند که زنبور عسل نمی تواند از آنها استفاده کند و حتی عده ای هستند که برای زنبور عسل سمی هستند مانند انواع آزاله، تاج ریزی سیاه، نوعی شیر گیاه، انواع سس، بگ دانه، گونه ای از خانواده پیاز، شاه بلوط، نوعی گون، زیتونیان، پیر گیاه و…