کارآیی و عدم کارآیی آنتیبیوتیکها در تغذیه دام و طیور
پدیده مقاومت به آنتیبیوتیکها با جهش ژنتیکی میکروبهای بیماریزا نسبت به داروهاست که منجر به ایجاد نسلهای جدیدی میشود که نمیتوان با آنها مبارزه کرد.
به گزارش خبرنگار ایانا در استان چهارمحال و بختیاری، آنتیبیوتیکها گروهی از ترکیبات شیمیاییاند که به صورت بیولوژیکی توسط برخی از گیاهان و یا میکروارگانیزمهایی مانند قارچ ها تولید شده و خاصیت آنتی باکتریایی یا خواص بازدارنده رشد باکتریها و اجرام بیماری زا را دارند.
ثابت شده است که وجود باقی مانده های آنتی بیوتیکی در تولیدات و فرآوردههای دامی و مصرف آن توسط انسان باعث بروز واکنشهای آلرژیک و حساسیتزا، تب، اسهال، گرفتگی عضلات و درد ماهیچههای شکمی، ایجاد اثرات مخرب بر متابولیسم مواد مغذی در دستگاه گوارش و تغیر فلور میکروبی آن و ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی در انسان میشود.
استفاده از آنتیبیوتیکها در تغذیه دام و طیور به چند منظور شامل نقش های درمانی موثر ، نقش پیشگیرانه و ترکیبات محرک رشد است.
نماینده سازمان جهاد کشاورزی استان چهارمحال و بختیاری در بخش توسعه فنآوری وبازاریابی محصولات کشاورزی در گفتگو با خبرنگار ایانا در شهرکرد گفت: پدیده مقاومت به انتی بیوتیک ها با جهش ژنتیکی میکروب های بیماری زا نسبت به داروهاست که منجر به ایجاد نسلهای جدیدی می شود که نمی توان با آنها مبارزه کرد.از مهمترین عوامل این نوع مقاومت دارویی، مصرف خودسرانه یا بیش از حد آنتی بیوتیکها در دام و انسان است.
یاسر رحیمیان افزود: امروزه متاسفانه از آنتیبیوتیک ها در دامداری ها،سالن های پرورش مرغ و طیور، پرورش ماهی و آبزیان، تولید محصولات کشاورزی و در باغهای میوه با مقادیر بالا استفاده میشود، بنابراین مقاومت به آنتی بیوتیک، کشاورزی و محیط زیست را هم تحت تأثیر قرار داده است
رحیمیان گفت: استفاده از آنتیبیوتیکها به عنوان محرک های رشد در سال ۲۰۰۶ در اتحادیه اروپا ممنوع شده است ولی متاسفانه درکشور های در حال توسعه هنوز به میزان بالا استفاده میشود.
وی تصریح کرد : امروزه علاوه بر استفاده از ترکیبات گیاهی و پروبیوتیکها به عنوان جایگزین آنتیبیوتیکها به جهت تحریک رشد در غذای دام و طیور، از آنها به عنوان یکی از راهکاری اصلی ممانعت از توسعهی مقاومت آنتیبیوتیکی با منشا محصولات دامی استفاده میشود.
زیستفناوری در معرفی انواع جدید، بهینهسازی، فرمولاسیون و افزایش مصرف ترکیبات گیاهی و پروبیوتیکها نقش بهسزایی در این زمینه به دنبال خواهد داشت.
