توان سازگاری ویروس آنفولانزای طیور

آسیب‌پذیری صنعت مرغداری جهان در برابر ویروس آنفولانزای طیور ، و ضرورت محافظت از این صنعت را در میان می‌گذارد.

بررسی شیوع آنفولانزای طیور در سال‌های ۲۰۱۶/۲۰۱۷ نشان می‌دهد که چگونه ویروس بیماریزای حاد آنفولانزای طیور – که می‌تواند برای مرغ‌ها کشنده باشد – از پرندگان مهاجر به گله‌های مرغ صنعتی منتقل می‌شود.

این ویروس‌های خطرناک، به آسانی می‌توانند در مسیر پرواز پرندگان مهاجر، مواد ژنتیکی خود را به ویروس‌هایی که شدت بیماریزایی آنها پایین است و تلفات بالا ندارند، منتقل سازند و بیماری را بپراکنند.

در پژوهشی که با سرپرستی انستیتو روزلین (Roslin) انگلستان به نمایندگی کنسرسیوم جهانی آنفولانزای H4N8، ویروس‌های مرتبط با آن، انجام گرفت، جزییات نقشه ژنتیکی (makeup Genetic) ویروس آنفولانزای طیور ۲۰۱۶/۲۰۱۷ در پرندگان گوناگون در مراحل کلیدی، در دوره شیوع بیماری آنفولانزا مورد بررسی قرار داد.

بررسی این گروه، واقعیت‌هایی درباره شیوع سویه‌هایی که منشاء آنها از مرغ‌های خانگی در آسیا می‌باشد، پیش از پخش آنها به‌وسیله پرندگان مهاجر وحشی و شیوع آنها به صورت گسترده در اروپا، را در دسترس پژوهندگان قرار می‌دهد.

تیم بررسی‌کننده، اطلاعات توالی ژنتیکی نمونه‌هایی که در دوره  شیوع ویروس تهیه کرده بودند را با جزئیات اینکه ویروس‌ها از کجا، و چه موقع آمده و در بدن کدام نوع پرنده حضور داشته‌اند، تجزیه و تحلیل کردند.

برای این کار، از یک تکنیک کامپیوتری Phylogenetic inference استفاده کردند تا پی ببرند که ویروس چه زمانی و در  کجا مواد ژنتیکی‌اش را به آسانی با مواد ژنتیکی دیگر ویروس‌های مرغان خانگی، یا دیگر مرغان وحشی تعویض کرده‌اند.

نتایج

نتایج به‌دست آمده نشان داد که، ویروس در زمان و در نقاطی که با زمان و محل‌هایی که در چرخه مهاجرت آنها قرار دارند، می‌توانند مواد ژنتیکی خود را با مواد ژنتیکی ویروس‌های دیگری که بیماری‌زایی حاد ندارند تعویض کنند.

این انتقال مواد ژنتیکی ویروس‌ها که به‌وسیله مرغان مهاجر وحشی حمل می‌شوند به هنگام برخورد و تماس با مرغ‌های مهاجر در راه آمدن و رفتن، و در مزارع پرورش اردک در چین و در اروپای مرکزی نیز صورت می‌گیرد.

پرندگانی که حامل ویروس‌های غیر حاد هستند (ویروس‌های ضعیف‌تر) احتمالاً می‌توانند در دوره رفت و برگشت مهاجرتی جان به‌در ببرند، و پس از بازگشت و یا در مسیر پرواز، بیماری را به مرغ‌های خانگی منتقل سازند.

دکتر Sam Lycett ، از انستیتو Roslin در این زمینه تأکید می‌کند که این انتقال مواد ژنتیکی ویروس آنفولانزای طیور به دیگر پرندگان به آسانی صورت می‌گیرد.

وی می‌افزاید: «این آسانی و تکرار انتقال مواد ژنتیکی ویروس‌ها، میان مرغ‌های مهاجر وحشی و مرغ‌های خانگی، به این معنی است که یک سویه ویروس می‌تواند در مرغان مهاجر بروز کند و دوام یابد و به صورت بیماری خطرناکی در آید که مرغداری‌های صنعتی را با خطر روبرو می‌سازد.»

به گفته دکتر Lycett، درک این موضوع به ما کمک می‌کند که پی ببریم چگونه یک ویروس بیماریزای طیور می‌تواند در گله‌های مرغ‌های مهاجر پا بگیرد و ادامه یابد.

منبع:

نیکوتک