زراعت زيره

زيره از انواع گياهان يكساله (زيره سبز) و دوساله (زيره سياه) محسوب مي شود كه از بذور معطرش بعنوان ادويه در خوراكي ها و يا به صورت بذر يا روغن جهت خوشمزه كردن نان، پنير، كيك و ساير اغذيه ها بهره مي گيرند.

۰ 38 خواندن این مطلب 2 دقیقه زمان میبرد

زيره از انواع گياهان يكساله (زيره سبز) و دوساله (زيره سياه) محسوب مي شود كه از بذور معطرش بعنوان ادويه در خوراكي ها و يا به صورت بذر يا روغن جهت خوشمزه كردن نان، پنير، كيك و ساير اغذيه ها بهره مي گيرند. بذور آن محتوي ۶ – ۳ درصد روغن هستند كه جهت داروسازي و ساخت صابون مصرف مي شود. این گياه همانند شويد و جعفري جزو خانواده چتريان محسوب مي شود.

همچنین ادويه اي داراي ساقه هايي به ارتفاع ۸۰ – ۳۰ سانتيمتر است. ساقه هاي گياه زيره به فرم راست، باريك و شياردار هستند. گل هاش سفيد رنگ و ميوه هايش به شكل چتر در انتهاي ساقه ها واقع مي گردند. گل ها بسيار كوچك و ميوه ها مستطيلي شكل مي باشند. بر روي ميوه های زيره ۵ خط برجسته كوچك ديده مي شوند. انتهاي ميوه زيره باريك است. اين گياه خاك هاي شني- رسي حاوي آهك را بهتر مي پسندد.

كاشت زيره:

این گیاه را به چند صورت كشت مي كنند:

الف- طريقه كشت مستقيم در زمين اصلي

ب- شيوه كاشت در خزانه و سپس انتقال نشاءها به زمين اصلي

زيره را به صورت “نم كاري” و يا “خشكه كاري” مي توان كاشت.

آن را بهتر است بعد از گياهان وجيني كشت نمود.

زمين زيره را در پائيز شخم مي زنند و سپس در بهار با ديسك و ماله کاملا آماده مي سازند.

بذور آن را به دو فرم زير مي كارند:

الف) زراعت رديفي زيره مناسب تر است. در اين روش فواصل رديف ها را ۳۰ سانتيمتر و فواصل بوته ها را در روي رديف ها ۱۵ سانتيمتر انتخاب مي نمايند.

ب) كاشت كرتي این گیاه بعد از آبياري منجر به مشكلاتي در رابطه با سله بستن مي گردد كه بايد مقداري كود دامي براي جلوگيري از معضلات سله بستن در كرت ها پاشيد.

امروزه این گیاه را در بسياري از كشورهاي آسيا، اروپا و شمال آفريقا كشت مي كنند.

زمان كاشت:

علاوه بر كشت بهاره آن مي توان در بعضي نقاط معتدله كشور اقدام به كاشت آن در پائيز نمود تا بدين طريق قبل از فرارسيدن سرما سبز شود و از احتمال خطر سرمازدگي كاسته گردد.