زراعت با بادام زمینی
گل هاي بادام زميني به رنگ زرد هستند كه پس از لقاح به طرف زمين خم مي شوند و به عمق 10 - 5 سانتيمتري خاك فرو مي روند و آنگاه ميوه ها را در زير خاك تشكيل مي شوند و مي رسند.
زراعت بادام زمینی تا مرحله گل دادن به آب نسبتا زيادي نيازمند است ولي پس از مرحله گل دادن از مقدار آبياري كاسته مي شود وگرنه موجب پوسيدگی ميوه ها می شود.
بادام زميني گياهي يكساله از خانواده حبوبات است و انواع آن را براساس نوع ساقه ها تقسيم مي نمايند:
الف) انواعي كه ساقه هاي راست دارند و وجود انشعابات جانبي باعث ايجاد حالت بوته اي در آنها مي شود.
ب) انواعي كه داراي ساقه هاي خزنده و فقط يك ساقۀ راست و كوتاه مركزي هستند.
ارتفاع اين گياه از ۳۵ – ۱۵ سانتيمتر متغ يّر است. ريشه هاي بادام زميني به حالت راست و عميق با انشعابات جانبي زياد هستند. اين گياه نيز همانند ساير حبوبات داراي غده هاي كودساز بر روي ريشه هايش مي باشد.
گل هاي بادام زميني به رنگ زرد هستند كه پس از لقاح به طرف زمين خم مي شوند و به عمق ۱۰ – ۵ سانتيمتري خاك فرو مي روند و آنگاه ميوه ها را در زير خاك تشكيل مي شوند و مي رسند. ميوه بادام زميني به شكل پيله هايي با ۴ – ۱ عدد دانه هستند. بادام زميني را غالبا براي توليد روغن بويژه در مناطق گرمسير مي كارند. دانه هاي بادام زميني حاوي ۴۰ درصد روغن خوراكي هستند كه روغن حاصله براي مصرف در سالاد و ديگر موارد بكار مي رود. كنجاله بادام زميني بيش از ديگر گياهان مشابه داراي پروتئين است که به مصرف تغذيه دام ها مي رسد. بادام زميني نيازمند مناطق آفتابي و گرم با خاك هاي شني تا شني-رسي برخوردار از زهكشی مناسب است. خاك مزارع بادام زميني نبايد زياد اسيدي و يا زياد قليايي و شور باشد لذا خاك هاي خنثي بسيار مناسبند.
زمان كاشت:
بادام زميني را به دو طريق: خشكه كاري و “نم كاري” (هيرُم) مي توان كشت نمود وليكن در صورت امكان طريقه “نم كاري” ترجيح دارد زيرا بذورش بهتر جوانه مي زنند.
تاريخ كاشت بادام زميني را در بهار بعد از بر طرف شدن سرماي بهاره انتخاب مي نمايند.
زمين بادام زميني را كاملاً نرم و عاري از علف هاي هرز مي كنند سپس بذور آنرا بر روي پشته هايي با فواصل ۸۰ – ۶۰ سانتيمتر و به فواصل ۱۵ – ۱۰ سانتيمتر روي خطوط مي كارند.
براي اين منظور ابتدا ۳ – ۲ عدد بذور پوست كندۀ بادام زميني را در هر سوراخ مي كارند وليكن بعداً بايد آنها را تنك نمود.
در صورت كشت مكانيزه احتمال دارد كه دانه هاي بادام زميني در زمان كاشتن صدمه ببينند و در نتيجه سبز نشوند.
عمق كاشت بذور بادام زميني را معمولاً حدود ۵ سانتيمتر در نظر مي گيرند.
بذور بادام زميني را قبل از كاشت با باكتري مخصوصي مخلوط و آلوده مي سازند كه روش آلوده سازي در مورد بذور سويا تشريح شده است.
انتخاب بذر:
براي كاشت بادام زميني توسط كارگران به حدود ۲۰ كيلوگرم بذر و براي كاشت ماشيني به دليل احتمال صدمه ديدن به ۳۰ – ۲۵ كيلوگرم بذر در هكتار نياز مي باشد.
مقدار كود:
معمولاً به ۸۰ كيلوگرم كود اوره، ۲۰۰ – ۱۵۰ كيلوگرم كود فسفاته و ۱۰۰ كيلوگرم كود پتاسه براي هر هكتار زراعت بادام زميني نياز مي باشد.
برداشت بادام زميني:
زراعت بادام زمینی تا مرحله گل دادن به آب نسبتا زيادي نيازمند است ولي پس از مرحله گل دادن از مقدار آبياري كاسته مي شود وگرنه موجب پوسيدگی ميوه ها می شود.
در مواقعي كه برگ هاي فوقاني بادام زميني به رنگ زرد در آيند و ساقه و برگ هاي تحتاني گياه خشك شوند و كپسول ها كاملاً رشد كرده باشند آنگاه مي توان اقدام به برداشت محصول بادام زميني نمود.
بوته هاي برداشت شده را براي چند روز در هواي آزاد خشك مي كنند سپس مابقي محصول را بعد از جدا كردن پيله ها به مصرف دام ها مي رسانند.
بذور بادام زميني براي انبار شدن بايد در حدود ۱۲ درصد رطوبت داشته باشند.
محل انبار بايد كاملاً هواگير، خشك و تا حدودي خنك باشد.
ميزان محصول بادام زميني حدود ۴۰ – ۵ تن پيله در هكتار است.
منبع:
گیاهان زراعتی – تالیف: اسماعیل پورکاظم
