راهنمایی در پرورش سبزیجات “پیاز”

پیاز گیاهی دو ساله یا دائمی است .

پوست پیازهادر انواع مختلف آن می توانند سفید یا رنگی باشند.

پیاز معمولی دارای یک ساقه زیرزمینی پهن مشتمل بر مجموعه ای از صفحات ذخیره ای است.

ریشه های پیازسطحی می باشند و در ۲۰ – ۱۵ سانتیمتری عمق خاک گسترش می یابند.

نقطه رویشی پیازدر وسط صفحات ذخیره ای آن قرار دارد و ساقه گلدهنده از آنجا نشئات می گیرد.

از وسط پیاز در سال دوّم ، ساقه گلدهنده ای به ارتفاع ۱.۵-۱ متر خارج می شود و گل ها در انتهای آن به شکل چتر و به رنگ سفید متمایل به سبز تا ارغوانی و بنفش ظاهر می گردند.

در برخی از ارقام پیاز بجای گل ها تعدادی پیازهای ریز بوجود می آیند که می توان از آنها به عنوان بذور جهت کاشت استفاده نمود.

بذور پیازقوه نامیه خود را به مدت ۳ – ۲ سال حفظ می کنند.

پیازخاک های نسبتا سبک و حاصلخیز با PH 6-6.5 را می پسندد.

پیاز اراضی رسی، مرطوب و حاوی کودهای آلی نپوسیده را تحمل نمی کند و بزودی می پوسد.

برای کاشت پیاز نیازی به اجرای شخم عمیق نیست.

نیازهای کودی گیاه پیاز عبارتند از:

کود آلی پوسیده ۳۰ – ۲۰ تن در هکتار هنگام کاشت

کود شیمیایی ازته ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار طی چند مرتبه

کود شیمیایی فسفره ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار در زمان کاشت

کود شیمیایی پتاسه ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار در زمان کاشت

بذورپیاز را در مناطق معتدله از اواسط اسفند تا اوایل خرداد می کارند.

بذورپیاز را در مناطق گرمسیری در مرداد تا شهریور کشت می کنند.

در صورتیکه بذور حقیقی پیاز را ۲۴ ساعت قبل از کاشت بخیسانند، در طی ۱۰ – ۷ روز سبز می شوند.

زراعت پیاز را می توان با پیازهای کوچکی که در سال قبل و با کاشت متراکم بذور در خزانه حاصل شده اند، تکثیر نمود. زراعت پیاز در این شیوه بسیار آسانتر است و محصول زودتر بدست می آید.

پیازچه های حاصل از کاشت بذور در خزانه را معمولاً با دود خشک می کنند تا برای سال بعد سالم باقی بمانند.

مقدار بذور مصرفی ۲۰ – ۱۵ کیلوگرم در هکتار است.

عمق کاشت بذور پیاز ۱.۵-۰.۵ سانتیمتر می باشد.

فواصل کاشت ۳۰ × ۱۵ – ۱۰ سانتیمتر در نظر گرفته می شوند.

بذورپیاز ۳ هفته پس از کاشت سبز می شوند.

بهترین دما برای رشد پیاز ۲۵ – ۱۲ درجه سانتیگراد است.

وجین علف های هرز و تنک کردن بوته های پیاز بویژه در اوایل رشد گیاه در بهبود کمی و کیفی محصول مؤثرند. آبیاری منظم و کافی باید انجام پذیرد.

آبیاری پیاز در مناطق خشک با فاصله ۷ – ۵ روز انجام می گیرد.

آبیاری ها را ۲۰ – ۱۵ روز قبل از برداشت محصول قطع می کنند.

آبیاری پیازدر نواحی خنک و اراضی مرطوب باید کمتر انجام شود تا موجب پوسیدگی غده ها نشود.

متورّم شدن غده های پیاز پس از رشد کامل بوته ها آغاز می گردد.

شکستن و خواباندن برگ های پیازمی تواند باعث زودرسی آن گردد.

پیازها را بطور کامل از زمین بیرون می آورند و ۴ – ۳ روز در مزرعه باقی می گذارند تا برگ ها خشک شوند سپس برگ ها را از غده ها جدا می سازند.

طول دوره رشدپیاز از زمان کاشت تا برداشت غده ها به مدت ۲۰۰ – ۱۵۰ روز می باشد.

مقدار محصول پیاز به ۵۵ – ۱۰ تن در هکتار می رسد.

بيشتر بخوانيد:

پرورش سبزیجات “بامیه”

پرورش سبزیجات “باقلا”

پرورش سبزیجات “بادمجان”

منبع:

پرورش سبزی و صیفی– تالیف: اسماعیل پورکاظم