پرورش ریحان با تمام نکات ریز
ریحان گیاهی یکساله محسوب می گردد. از سبزی های معطر و دارای خواص بی شماری است. ریحان را می توان در گلدان یا باغچه منزل کاشت.
ریحان گیاهی یکساله محسوب می گردد.
این گیاه دارای برگ های متقابل ، بیضوی و نوک تیز با لبه های دندانه دار می باشد.
ریحان دارای ساقه نازک های و برگ های درشت و معطر با طعم تند است.
ارتفاع گیاه ریحان به ۶۰ – ۴۰ سانتیمتر می رسد.
گل های آن بسیار کوچک ، سفید یا صورتی رنگ و مجتمع هستند. آنها در انتهای ساقه های اصلی و فرعی ظاهر می گردند.
این گیاه دارای انواع مختلفی است که مهمترین آنها عبارتند از ریحان سبز و ریحان بنفش می باشند.
بذور این گیاه می توانند قوّه نامیه خود را ۵ – ۴ سال حفظ کنند.
این گیاه را از اواخر فروردین تا اواسط خرداد در شرایط نیمه سایه و معتدل کشت می کنند.
تراکم کاشت بذور ریحان را ۳۰ × ۲ – ۱ سانتیمتر قرار می دهند.
مقدار بذور مصرفی ۱۵ – ۱۲ کیلوگرم در هکتار است.
خاک مناسب رشد این گیاه باید دارای بافت متوسط ، حاصلخیز و زهکشی خوب باشد.
حرارت مطلوب رشد گیاه ریحان ۲۰ – ۱۸ درجه سانتیگراد است.
نسبت به سرما حساس می باشد و سریعا خشک می شود.
این گباه به آبیاری زیاد نیاز دارد.
این گیاه در شرایط خشکی خاک سریعا پژمرده می شود.
در شرایط خشک و کم آبی ابتدا خشبی و پ ر پ رز می شود سپس از بین می رود.
توصیه کودی ریحان عبارت است از:
- کودهای آلی پوسیده ۳۰ – ۲۰ تن در هکتار قبل از کاشت
- کود شیمیایی ازته ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار در چند وهله
- کود شیمیایی فسفره ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار در زمان کاشت
- کود شیمیایی پتاست ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار در زمان کاشت
دوره رویشی ریحان ۱۸۰ – ۱۷۰ روز می باشد.
در چندین مرحله از ارتفاع ۸ – ۵ سانتیمتری (حداقل بالاتر از یک جفت برگ) قطع می کنند.
این گیاه را می توان در ۳ – ۲ مرتبه برداشت کرد.
برداشت چین اوّل آن بسیار مهم است زیرا برداشت نادرست (از سطح زمین) موجب خشک شدن بوته ها می گردد درحالیکه برداشت صحیح می تواند موجب تقویت بنیه گیاه شود.
عملکرد محصول ریحان ۲-۱.۲ تن در هکتار است.
برای بذرگیری ریحان باید برخی از بوته ها را بدون برداشت تا آخر فصل باقی گذاشت تا پس از رشد کافی کاملاً خشک شوند.
منبع:
پرورش سبزی و صیفی– تالیف: اسماعیل پورکاظم
