گیاهی علفی، گرمسیری و بومی برزیل و دارای یک یا چند ساقه با برگ های زوج متقابل بوده که پهنک برگ بزرگ و پرزدار است. گل های آن شیپوری یا زنگوله ای شکل بوده، انواع کم پر و پرپر، با رنگ های سفید خالص تا صورتی، بنفش و قرمز ارغوانی تیره از طریق دورگه گیری تولید شده اند. دمگل طویل است و گل آذین به صورت انتهایی و یا در محور برگ ها تشکیل می شود. دارای ساقه (هیپوکوتیل) ژوخه ای است که می توان در افزایش از آن استفاده کرد. مشابه بنفشه آفریقایی، نسبت به طول روز بی تفاوت است و می توان بذر آن را در هر زمان از سال کشت کرد و در فصول متفاوت گیاهان گلدار تولید کرد. گلوکسینیا به نور متوسط، گرمای زیاد، آبیاری فراوان، رطوبت محیطی ۵۰ تا ۹۰ درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد و در بهار و تابستان گل می‌دهد. مخلوطی از خاک برگ و ماسه به نسبت مساوی، خاک مطلوب گلوکسینیا است. گلوکسینیا احتیاج به آبیاری بسیار دقیق، تغذیه منظم و مرتب گلدان و هوای مرطوب دارد. این گیاه دارای ۲۰ گونه مختلف ازگیاهان علفی با ریشه‌های غده‌ای و از خانواده‌ی بنفشه‌ی آفریقاییست.
گلدهی: با کشت بذر، پس از ۸-۶ ماه به گل می رود که در شرایط مطلوب از نظر نور، رطوبت و دما، می توان این مدت را به ۴ ماه کاهش داد.
نیازها
دما: نیاز به دمای بالا داشته در دمای کمتر از ۱۵ رشد آن به طور کلی متوقف می شود. گیاه دماهای بالاتر از ۲۹ را تحمل می کند. بیشترین رشد در دمای ۲۵ به دست می آید.
نور: بذرهای سبز شده این گیاه نور مستقیم آفتاب را نمی پسندند و باید در سایه قرار گیرند. نور مصنوعی از زمان سبز شدن بذر تا گلدهی تاثیر محسوسی بر محصول خواهد داشت که باید پس از غروب آفتاب به مدت ۴ تا ۵ ساعت به گلدان ها نور مصنوعی تاباند که می توان از لامپ های ۱۰۰ واتی التهابی یا لامپ های معمولی فلوئورسنت سفید و خنک استفاده کرد. حداکثر نور مورد نیاز آن ۲۵۰۰ شمع است. نور زیاد گلدهی را کاهش می دهد.
آبیاری: نیاز آبی این گیاه بالا است و در مراحل اولیه رشد، تنظیم دو عامل آبیاری و نور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. باید دقت کرد که آب در طوقه گیاه به ویژه در طول شب باقی نماند چون باعث پوسیدگی می شود. خاک را باید همیشه مرطوب نگه داشت ولی از آبیاری بیش از حد باید خودداری کرد. خشکی بیش از حد ممکن است تشکیل جوانه گل زودرس را افزایش دهد.
خاک: خاک با PHکمی اسیدی (۶-۵/۵ = PH) برای آن مناسب است. آمیخته خاکی مناسب برای این گیاه شامل دو قسمت خاک معمولی، یک قسمت ماسه، یک قسمت کود دامی پوسیده و یک قسمت پیت نرم است.
کود: کود مورد نیاز این گیاه را می‌توان به میزان ۳ گرم در لیتر، هر هفته یک بار، از اوایل بهار تا زمان گل دهی، مصرف کرد.
تکثیر: از طریق کشت بذر، تقسیم ساقه ژوخه ای، قلمه انتهایی ساقه و قلمه برگ قابل افزایش است که روش تجاری آن استفاده از بذر است. بذر آن در مهر و آبان و یا دیرتر کشت می شود. در این صورت در بهار و تابستان محصول به گل می نشیند. بذر گلوکسینا بسیار ریز است و در خاک نرم باید کشت می شود و در صورت امکان آبیاری آن از قسمت پایین گلدان انجام شود. بذرها برای تندش نیاز به نور دارند و روی آن ها نباید پوشانده شود. از طریق مه پاشی رطوبت کافی برای آن ها باید فراهم شود.
نگهداری:
چون گلوکسینیا دارای برگ های درشت است باید فاصله بین گلدان ها به دقت تنظیم شود. در غیر این صورت برگ ها علفی و شکننده می شوند و چنین گیاهانی در مقابل حمل و نقل مقاومت زیادی نخواهد داشت. شکنندگی برگ ها، برعکس در رطوبت زیاد و دمای حدود ۲۵ (در شب) کاهش می یابد. اگر گیاهان گلدار به فروش نرسند می توان آن ها را برای سال دوم نگهداری کرد. در این صورت، آبیاری را کاهش داده و گلدان ها را به پهلو می خوابانند و با قطع آبیاری در تمام طول تابستان و پاییز رشد گیاهان به طور کامل متوقف می شود.
آفات و بیماری ها: از آفات مهم گلوکسینیا، مگس سفید گلخانه، کنه‌ها و تریپس‌ها می‌باشند. تخم گذاری مگس سفید گلخانه در گلوکسینیا بر خلاف دیگر گیاهان، بر سطح بالای برگ می‌باشد و مهم ترین بیماری آن پوسیدگی طوقه و ساقه است.
