استفاده از سموم باعث فرسایش ژنتیکی و انقراض گونه های ارزشمند می شود

دکتر حامد کیومرثی در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه در قرن اخیر تمرکز زیادی بر روی توسعه پایدار وجود دارد، اظهار کرد: توسعه پایدار کشاورزی یکی از ارکان اصلی و از شاخصه های مهم در برنامه‌های توسعه هر کشور است.

وی با تاکید بر لزوم تقویت جایگاه توسعه پایدار در مراکز تحقیقاتی و پژوهشی، افزود: در راستای حصول این هدف، کارهای زیادی انجام شده است، اما یکی از کاستی‌های قوانین و مقررات جهانی، عدم توجه به مسایل فرهنگی و مذهبی در نقاط مختلف جهان و ارزش هایی است که اگر در نظر نگیریم، می‌تواند وحدت را با مشکل مواجه کند.

این پژوهشگر مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان ادامه داد: جهان ما برای مقابله با بسیاری از مشکلاتی که با آن مواجه است به وحدت و تفاهم نیاز دارد و برای پیگیری توسعه پایدار گسترده، ابتدا باید درک گسترده‌تر و جامع‌تری از اشتراکات بین فرهنگی و تفاوت در واکنش‌های انسانی به این مفهوم داشته باشیم.

کیومرثی، توسعه پایدار را به معنی توسعه و پیشرفت نسل حاضر با حفظ منابع برای توسعه نسل آینده دانست و تصریح کرد: در مفهوم توسعه پایدار سه جنبه اقتصادی، زیست‌ محیطی و اجتماعی با هم به طور کامل در تعامل هستند و باید مد نظر قرار گیرند.

وی با بیان اینکه امروزه بخشی از جهان از عدم امنیت غذایی رنج می برند، عنوان کرد: بیکاری از سایر مشکلات فزاینده در قرن اخیر است و لذا توسعه کشاورزی می تواند راهکاری برای برون رفت جامعه از گرسنگی و بیکاری باشد، اما کشاورزی بیش از ماشین ها، قطارها و هواپیماها در تولید گازهای گلخانه ای و تغییرات جوی نقش ایفا می کند.

این پژوهشگر مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی گیلان اضافه کرد: براساس گزارش سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد(فائو)، چیزی در حدود ۱۸ درصد از گازهای گلخانه ای جهان مربوط به بخش دامپروری است که بخش زیاد آن از گاز متان تشکیل شده است. در واقع به گفته دانشمندان و متخصصین تغذیه، اگر بتوانیم گاز متان تولید شده در دامپروری ها را کنترل کنیم، یکی از بزرگترین گام ها را در جهت حفظ جهان از تغییرات جوی انجام داده ایم.

کیومرثی، سیاره کوچک و شکننده زمین را بیش از پیش نیازمند توجه دانست و عنوان کرد: اگر ما نتوانیم تغییرات محیطی انسان‌زاد(براساس مداخله انسان) را کنترل و مدیریت کنیم، نسل بشر با مشکلات اقلیمی بسیاری مواجه خواهد شد.

وی بر اهمیت آشنایی مردمان مناطق روستایی با نوآوری های مفید، تاکید و اظهار کرد: ضروری است که پارک‌های علم و فناوری و مراکز رشد، اطلاعات و دستاوردهای علمی جدید و کاربردی را از طریق آموزش و ترویج که از بازوان توانمند سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی می باشد به مناطق روستایی منتقل نمایند؛ در غیر این صورت بخش کشاورزی توانمندی لازم جهت بهره‌ گیری از این نوآوری ها در راستای توسعه پایدار کشاورزی را نخواهند یافت.