«معجزه آبخیزداری»|آمریکا چگونه تالاب‌هایش را احیا کرد؟
طبق بررسی ها، با تشکیل سازمان حفاظت منابع طبیعی آمریکا در سال ۱۹۹۴، احیای تالاب ها و آبراهه ها با انجام عملیات آبخیزداری مورد توجه جدی قرار گرفت.
سازمان حفاظت خاک آمریکا در سال ۱۹۹۴ به سازمان حفاظت منابع طبیعی NRCS تغییر نام داد. یکی از اولویت های سازمان حفاظت منابع طبیعی آمریکا در بدو تاسیس در سال ۱۹۹۴ احیای تالاب ها و آبراهه ها (با توجه به مشکلات زیست محیطی) بود؛ به طوری که این سازمان در تعدادی از مناطق در پروژه هایی که ترمیم و احیا restoration خوانده می شد، برای برگرداندن روند تغییرات (منفی) در اراضی، آبراهه ها و تالاب ها، مشارکت نمود. در سال ۱۹۹۴ NRCS مسئولیت برنامه قرق تالاب ها Wetland Reserve Programرا که مجوز آن در بودجه کشاورزی سال۱۹۹۰ پیش بینی شده بود، برعهده گرفت.
در این راستا اعتبارات لازم برای بازیابی و نیز پرداخت حقوق ارتفاقی بلند مدت یا دائمی فراهم گردید و زمین شناسان SCS و معماران طراحی منظر تلاش های هماهنگی را در ایالت ها برای تهیه کتاب راهنمای بازسازی کرانه رودها انجام دادند. در این کتاب راهنما بر رجحان کاربرد پوشش گیاهی بر کارهای سازه ای برای بازگردانی کرانه رودها به حالت طبیعی تاکید شده بود. نهالستان ها و مراکز مواد گیاهی(۱) که از ابتدای تشکیل سازمان حفاظت خاک SCS وظیفه تامین گیاهان مناسب برای حفاظت خاک را بر عهده داشتند، در این دوره به انتخاب بذور و نهال های بومی برای استفاده در چمنزارها وتالاب ها روی آوردند. این مراکز همچنین برای انتخاب و تکثیر بذور و نهال های مناسب برای عرصه پارک های ملی با سازمان پارک ملی National Park Service همکاری می نمودند.در حال حاضر ۲۵ مرکز مواد گیاهی pmc در سراسر ایالات متحده وجود دارد .
بنابراین سازمان حفاظت منابع طبیعی ایالات متحده همچنان به راه خود برای تحقق میراث حفاظت خاک هیو هاموند بنت که در سال ۱۹۳۵ پایه گذاری شد ادامه می دهد. در طول ده ها سال تجربه، SCS سابق و NRCS کنونی ابزارهای متعدد دانش بنیان و استاندارد های را در امور زراعت، جنگلداری، مهندسی، اقتصاد، زیست شناسی حیات وحش و دیگر رشته های علوم تهیه کرده است که کارشناسان محلی حفاظت خاک در ادارات اجرایی، آنها را برای کمک به مالکین اراضی در زمینه طراحی و اجرای عملیات حفاظتی به کار می برند.
راهنمای متخصصین NRCS یک فلسفۀ حفاظتی است که از تجربیات سازمان استنتاج شده است. و این فلسفه آنست که منابع اراضی و مشکلات و فرصت های حفاظت به خوبی شناسایی شوند، از دانش ها و تخصص های متفاوت برای دریافت راه حل ها کمک گرفته شود و این داده ها در قالب طرح حفاظت برای همۀ منابع یکپارچه گردد تا از طریق اجرای عملیات حفاظت در هر یک از پروژه ها به کیفیت زندگی در آبخیز یا منطقه کمک شود و همیشه همکاری نزدیکی با مالکین اراضی وجود داشته باشد تاحفاظت با اهداف آن تطابق پیدا کند. این اصول ۷۵ سال است که به خوبی به عنوان مبنایی برای توجه به چالش های کنونی و آتی حفاظت به کار گرفته شده است و در آینده نیز این روند ادامه خواهد یافت.
(۱) نهالستان ها مراکز مواد گیاهی plant materials centers در ایالات متحده، نهالستان های تخصصی و پیشرفته ای هستند که انواع بذر و نهال را برای برنامه های حفاظتی Programs Conservation تامین می کنند. از جمله برای کنترل فرسایش، احیای جنگل ها و مراتع آتش گرفته، حریم مسیر های لوله کشی گاز و نفت، حریم بزرگراه ها وغیره. مواد گیاهی تولیدی برحسب مصرف درمواردی مانند : جنگل زراعیagroforestry، کیفیت هوا، مناطق حائل buffers، تغییرات آب و هوا،گیاهان پوششی و سلامت خاک cover crop and soil health مناطق بحرانی و تخریب شده، اراضی زراعی، گیاهان مقاوم به خشکی ، کنترل فرسایش خاک، مردم گیاه شناسی ethnobotany ، احیای معادن و فلزات سنگین، تفرجگاه ها، خاک های شور و در معرض شوری، بهبود کیفیت زیستگاه های حیات وحش وحشرات گرده افشان، احیاء تالاب ها ، حفاظت سواحل رودخانه ها و دریاها و….تولید می شوند.
