گروه مشاوران برندینگ فراسو
دانستنی‌هاطيور

انواع نژادهای مرغ

مرغ ها دارای نژادهای مختلفی در سراسر دنیا هستند و هر کدام دارای ویژگی های رفتاری ظاهری و رفتاری خاصی هستند که هر کدام را از دیگر نژاد ها متمایز می سازد.

امروزه و در بیشتر کشورهای دنیا نژادهای بی شماری با انواع گوناگون از مرغ و خروس ها وجود دارد که آنها را به منظور بدست آوردن فراورده های گوشت و تخم پرورش می دهند. البته در بیشتر آنها اصلاح نژادی صورت گرفته است و در میان پرورش دهندگان و علاقه مندان به پرورش مرغ، هستند کسانی که این اصلاح های نژادی را به قصد فراوری های گوشتی و یا زینتی انجام می دهند.

گونه‌های مرغ و خروس زینتی با ظاهری زیبا و فانتزی، فرم بدن و آرایش پر و بال خاص به عنوان پرنده تزئینی و اشرافی مورد استقبال دوستداران حیوانات خانگی و پرندگان زینتی، فاروم‌ها و مجموعه‌داران قرار گرفته‌اند.

انوع نژاد مرغ را در زیر بیان میکنیم:

۱.مرغ نژاد پلیموت روک

پوست زرد و تاج ساده دارند. به عنوان اجداد گله های گوشتی شناخته می شوند.

۲.مرغ نژاد برهما

نژاد برهما برای اولین بار در سال ۱۸۴۰ میلادی به آمریکا و در سال ۱۸۵۳ میلادی به انگلستان راه یافت و در سال ۱۸۷۴ میلادی استاندارد نژاد آن به ثبت رسید.مرغ برهما یا مرغ امپراتور که اغلب مردم به آن “پادشاه همه مرغ ها” می نامند، مرغ برهما جثه بزرگی دارد.قدرت آن بسیار بالا می باشد و از لحاظ جثه شباهت زیادی به بوقلمون دارد. در سال ۱۹۰۱ برخی از پرندگان منحصر به فرد ثبت شد که یکی از آنها مرغ براهما یا امپراتور می باشد.

مرغ براهما به وزن باور نکردنی ۵ – ۶ کیلوگرم می باشد . مشاهده اولین مرغ و خروس های نژاد برهما(امپراتور)، به فرهنگ براهما هندوها باز می گردد، این نژاد مرغ و خروس به منطقه براهما پوترا هندوستان منصوب می باشد. این نژاد در سه جهش رنگی روشن، سیاه و نخودی موجود است.تعداد تخمگذاری در یک سال ۱۲۰ تا ۱۸۰ عدد تخم‌مرغ می‌باشد، رنگ تخم‌ها به رنگ قهوه‌ای است.

۳.مرغ زینتی

نژادهای مرغ و خروس زینتی از لحاظ اقتصادی و تولید گوشت و تخم مرغ ، توجیه اقتصادی نداشته و صرفاً به عنوان پرنده زینتی مورد توجه می باشند. گونه های مرغ و خروس زینتی با ظاهری زیبا و فانتزی ، فرم بدن و آرایش پر و بال خاص به عنوان پرنده تزئینی و اشرافی مورد استقبال قرار گرفته اند.

۴.مرغ نژاد سوسکس با رنگ روشن

سوسکس روشن بيش از جورهاى ديگر مورد توجه قرار گرفته و تقريباً از نظر توليد گوشت و تخم‌مرغ خوب است و يک نژاد دوکاره محسوب مى‌گردد. رنگ پر در مرغ و خروس ساسکس روشن سفيد و داراى طوق سياه در دور گردن مى‌باشند همچنين در انتهاى دم لکه‌هاى سياه وجود دارد.

امروزه از آميخته‌گرى اين نژاد با نژاد نيوهمشاير و ردايلندرد براى توليد جوجه کباب استفاده مى‌شود زيرا رنگ سفيد در خروس سوسکس غالب است در نتيجه تمام آميخته‌هاى نسل اول سفيد خواهند شد. عمدتا به عنوان طیور گوشتی شناخته می شوند که واریته با رنگ روشن محبوبیت زیادی دارد. رنگ پوست آن ها سفید بوده و تخم مرغ قهوه ای تولید می کنند.

۵.مرغ نژاد کورنیش

دارای تاج نخودی و پوست زرد رنگ هستند و تخم های پوست قهوه ای تولید می کنند. پاهای کوتاه و بدن وسیع دارند. کورنیش از اختلاط نژادهای آسل، مالای و نژاد جنگی انگلیسی و کورنیش جنگی هندوستان به وجود آمده است. دارای شانه پهن، اندام نسبتاً بلند، سینه وسیع و برجسته و دست و پای بلند می‌باشد. این نژاد از نظر رنگ، به سه رنگ سفید، سیاه و قرمز می‌باشد.

۶.مرغ نژاد نیوهمشایر

دارای رنگ قرمز روشن است. تاج آن ها ساده و پوست زرد رنگ دارند رنگ تخم مرغ قهوه ای است و دارای کیفیت گوشت مطلوبی هستند. یکی از اصلی ترین مزایای مرغ بومی نیوهمشایر مقاومت بالای تدن آنها بوده، بدین ترتیب این نوع از مرغ ها کمتر دچار بیمار می شوند. بدین ترتیب نیاز به دارو کمتر شده و در نتیجه تلفات این نژاد کم بوده، بدین ترتیب می توان نژاد نیوهمشایر را یک نژاد اقتصادی و مقرون به صرفه دانست.

۷.مرغ نژاد رد آیلند

دارای بدنی تو پر بوده و تخم های قهوه ای تولید می کند. پوست بدن آن ها زرد رنگ بوده و از نظر تولید تخم اهمیت دارند. تعیین جنسیت این جوجه ها از طریق رنگ امکان پذیر است.

۸.مرغ نژاد لگهورن یا لگرن

لگرن (لگهورن)، از نژادهای مرغ است که منشا آن کشور ایتالیا می‌باشد. اولین پرندگانی که در ۱۸۵۳ به آمریکا صادر شدند به نام ایتالیایی خوانده می‌شدند. لگرن سفید از جملهٔ محبوبترین نژادهای مرغ تخمگذار در جهان است. لگرن قهرمان تخمگذاری لگرن یک تخمگذار فوق العاده محسوب می‌شود(با حدود ۲۸۰ تخم سفید رنگ در سال) و ضریب تبدیل جیرهٔ خوراکی به تخم هم در این پرنده عالی می‌باشد.

لگرن به ندرت کُرچ می‌شود و این ویژگی، این پرنده را برای تخمگذاری بیوقفه به مرغی دلخواه تبدیل می‌کند. لگرن نژادی سبک است و به سرعت در وزن ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ گرم بالغ می‌شود و به همین دلیل از نظر تولید گوشت مطلوب نمی‌باشد.

لگرنها فعال و دانه چینهای قابلی می‌باشند. آن‌ها عموماً از تماس با انسان اجتناب می‌کنند و تمایل به عصبی بودن و پریدن دارند.بعلت تخمگذاری ممتاز این پرنده، لگرن به گزینهٔ شمارهٔ یک لابراتوارهای تحقیقات جنین شناسی و بیولوژیک پرندگان و همچنین تولیدکنندگان تجاری تخم مرغ در ایالات متحده تبدیل شده‌است.

۹.مرغ نژاد لهستانی (Polish Fowl)

این نژاد مرغ بومی کشور لهستان می‌باشند. قدمت این نژاد به سال ۱۴۷۵میلادی در شمال هلند باز می‌گردد، قرنها است که کشور لهستان پیشگام در تکثیر، پرورش و صادرات این نژاد مرغ زینتی می‌باشند.نژاد مرغ لهستانی از شناخته‌شده‌ترین و مرسوم‌ترین مرغ ‌های زینتی به شمار می‌رود و از تنوع رنگی خوبی برخوردار هستند.

این نژاد مرغ زینتی واجد کاکل انبوه وچتر مانند بر روی سر می‌باشند و پای آنها فاقد پر است.وزن خروس‌های این گونه ۷/۲ کیلو گرم و وزن مرغ‌ها ۳/۲ کیلو گرم می‌باشد، تعداد تخمگذاری درسال۱۲۰تا۱۸۰عدد تخم‌مرغ می‌باشد.

۱۰.مرغ و خروس نژاد سلطان

نژاد سلطان از با ارزش‌ترین و کمیاب‌ترین گونه‌های مرغان زینتی محسوب می‌شود. پیدایش این نژاد ماکی به کشور ترکیه باز می‌گردد. در زمان گذشته بین سلاطین عثمانی بسیار نگهداری از این نژاد مرغ و خروس مرسوم بوده نام سلطان برای این نژاد مرغ نیز برگرفته از پادشاهان عثمانی است.

مرغ سلطان دارای جثه متوسط، وزن خروس‌ها ۳ کیلوگرم و مرغ‌ها ۲ کیلوگرم است. سینه پهن، ریش و تاج پرپشت و دارای ۵ انگشت در هرپا است. نوع اصیل آن به رنگ سفید یکدست است. بعدها نژاد سلطان را با نژاد لهستانی آمیزش دادند که حاصل آن مرغ و خروس‌های سلطان با تنوع رنگی بیشتر و کاکل انبوه‌تر و رنگهای کرم، قهوه‌ای، سیاه سفید و… شده است، که به آن مرغ و خروس هلندی نیز می‌گویند.

۱۱.مرغ و خروس نژاد کوچین

منشا پیدایش مرغ و خروس نژاد کوچین، شانگهای چین می‌باشد و به نامهای شانگهای و کوشین نیز شهرت دارد. پیدایش این نژاد به دوره پیروان (کونگ فوتسی و لئوتسی) که روح اجدادشان راعبادت کرده و به ابدی بودن آنان اعتقاد داشتند برمی‌گردد.

درفرهنگ برهما کوچین‌ها به عنوان غذای مخصوص میهمانان و دوستان و حتی به عنوان هدیه به دوستان و مسافران هدیه می‌شد.نژاد کوشین جثه سنگینی دارد، رشد سینه در این نژاد کم است و سینه کوتاه می‌باشد، در نواحی ساق پا واجد پرهای فراوانی می‌باشد.

این نژاد مرغ و خروس زینتی در انگلستان، بلژیک و آلمان طرفداران زیادی دارد.وزن واندازه: وزن خروس‌ها در حدود ۵ کیلوگرم و وزن مرغ‌ها در حدود ۸/۳ کیلوگرم می‌باشد. تعداد تخمگذاری در این نژاد کم می‌باشد.

۱۲.مرغ و خروس نژاد فنیکس

نژاد مرغ فینیکس از موارد نژادهای مرغ که دارای قدمت طولانی است، از جذابیت‌های نژاد فینیکس به عنوان مرغ و خروس زینتی می‌توان به دم بلند و بسیار زیبای خروس‌های این نژاد اشاره کرد، دم در خروس‌های فینیکس در حدود ۳فونت و حتی خیلی بلندتر در حدود ۴ تا ۵ فوت و داسی شکل می‌باشد به طوری که از پشت به زمین می‌افتد.

نژاد فونیکس دارای جثه کوچک تا متوسط گوشواره قرمز، لاله گوش به رنگ سفید، پاهای به رنگ زرد می‌باشد. وزن مرغ آن حدود ۴پوند و خروس آن در حدود ۵پوند است. رنگ تخم‌مرغ آن به رنگ سفید و اندازه آن کوچک است، جوجه تازه متولد شده این نژاد به رنگ قهوه‌ای مایل به کرم و زرد همراه با راه راه‌های قهوه‌ای تیره در پشت و سر می‌باشد.

۱۳.مرغ و خروس نژاد مرندی

نژادهای مرغ و خروس مرندی از لحاظ تولید گوشت و تخم‌مرغ نژادی دو منظوره محسوب می‌شود و از لحاظ ضریب تبدیل خوراک به گوشت جایگاه خوبی دارد. منشاء این نژاد منطقه مرند در استان آذربایجان کشور ایران می‌باشد.

این نژاد دارای جثه متوسط می‌باشد. وزن خروس‌های مرندی بالغ در حدود ۵/۲ تا ۳ کیلوگرم و مرغ‌های مرندی بالغ در حدود ۲ تا ۲/۲ کیلوگرم می‌باشد. پوشش پرها به رنگ سیاه یکدست، منقار سیاه یا خاکستری، لاله گوش (گوشواره) به رنگ سفید، تاج ساده و به صورت افراشته و به رنگ قرمز است.

ریش متوسط، ساق پا پوشیده از پر و جهت پرها به سمت جلو می‌باشد. پاها دارای چهار انگشت است.همچنین به لحاظ شکل ظاهری زیبا و فرم پرها و وجود پر درنواهی پا و ریش زیبا به عنوان مرغ زینتی در بین مردم ایران به خصوص آذربایجان از محبوبیت زیادی برخوردار است.

۱۴.مرغ مسابقه آمریکایی

یکی دیگر از نژادهای مرغ این نژاد در مسابقه های «جنگ خروسی» در برخی از ایالتهای آمریکا كه قانون آن ایالت اجازه چنین کاری را نادیده میگیرد، به کار برده می شود. این نژاد به رنگهای مختلف خاکستری، سفید، قهوه ای و سرخ بوده و دم آن معمولأ به رنگ سیاه و یا آبی تیره است. خروس های جنگی این نژاد قبل از برگزاری مسابقه معمولاً در دایره های مبارزه به صورت مغرورانه ای جولان می دهند.

۱۵.مرغ آنکونا

مبدا این نژاد نیز شهر «آنکونا» در کشور ایتالیا می باشد و از نظر تیپ شبیه به لیگهورن می باشد. معروفترین انواع آن آنکونای دارای لکه های نقطهای سفید است.

رنگ پرهای آنکونا سیاه است و در انتهای آن نوارهای سفیدی وجود دارد که به آن نمایا لکه دار میدهد. در خروس ها رنگ سیاه انعکاسی سبز رنگی دارد ولی پر مرغ ها فاقد این انعکاسی می باشند. این نژاد در سال ۱۸۰۰ میلادی از کشور ایتالیا به انگلستان و سپس به ایالات متحده آمریکا برده شد.

۱۶.مرغ آردینر

نژاد بسیاری نادری است که منشأ آن بخش جنوبی و فرانسوی زبان بلژیک است. گونه جنگجوی آن در سال ۱۹۰۴ میلادی به وجود آمد. این پرنده دم خود را راست نگاه میدارد و لکه های رنگدانه دار بر روی صورت آن دیده می شود.

مرغ آن تخمگذار خوبی است و تخم هایی با حجم متوسط و پوسته سفید می گذارد. از لحاظ نژادی با « گالوازی GauloiSe» قرابت ژنتیکی دارد. رنگ گوشی آن سفید است و پرهای آن بلند و سیاه با جلای سبز رنگ است.

بیشتر بخوانید:

راهکارهای پرورش مرغ محلی در شرایط بد اقتصادی
کارآفرینی در روستا با پرورش مرغ محلی

۰%

امتیاز کاربر: اولین نفر باشید !
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا