نقش فسفر در دوره انتقال

نقش فسفر در دوره انتقال

دوره انتقال به سه هفته قبل و بعد از زایمان گفته میشود. این دوره با خطر زیاد ابتلا به بیماریهای مختلف همراه است. اما در بسیاری از مطالعات سه هفته پیش از زایش را به جای دوره انتقال دوره پابه ماه می گویند. فرآیندهای هموروتیک، به سازگاری های بلند مدت با یک تغییر فیزیولوژیکی، مانند تغییر از حالت غیر شیرده به حالت شیرده گفته می شود. بیماری های دوره انتقال ،حاصل عدم سازگاری با تغییرات ایجاد شده،هستند. که باعث کمبود مواد مغذی می شوند. گرومر در سال ۱۹۹۵ اظهار داشت چونکه نقش تغذیه در دوره انتقال حیاتی است، در این صورت اختلالات تغذیه ای در دوره انتقال می تواند شیردهی، سلامت و عملکرد تولیدمثلی را تحت تاثیر قرار دهد.

در اواخر دوره آبستنی نیاز جنین به مواد مغذی به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد. درحالیکه مصرف خوراک در این دوره ممکن است تا بیش از ۳۰ درصد کاهش یابد. (Hayirli and Grummer, 2004)

اهداف مدیریت  دوره انتقال

در مدیریت گاوهای دوره انتقال ، اهداف زیر را باید مورد توجه قرار داد:

۱-کاهش اختلال در فعالیت شکمبه:گاوهای دوشا به دلیل کاهش اشتها و مصرف ناگهانی مقدار زیادی کنسانتره در دوره انتقال حساسیت بسیار زیادی نسبت به اسید لاکتیک یا اسیدوز شکمبه ای تحت حاد دارند. ۲-جلوگیری از کمبود مواد معدنی کم مصرف:مهمترین مواد معدنی کم مصرف شامل کلسیم،منیزیم و فسفر می باشند.سطح بالای پتاسیم با کاهش توانایی گاو در نگهداری غلظت های طبیعی کلسیم و منیزیم می تواند موجب تب شیر و کزاز علفی شود. ۳-جلوگیری از اختلالات متابولیسم چربی ها:این اختلالات شامل کتوز ،کبد چرب،مسمومیت آبستنی می باشند.این اختلالات به طور عمده در اثر ناتوانی در تامین منابع کافی یا موثر انرژی در نزدیکی زایمان ایجاد می شوند. ۴- جلوگیری از کاهش عملکرد سیستم ایمنی:کاهش قدرت سیستم ایمنی در بیشتر موارد با کمبود انرژی یا مصرف ناکافی پروتئین در ارتباط است.

کمبود ریز مغذی ها مانند مس ،سلنیوم،روی،ید،ویتامین E و ویتامین D3  در کاهش قدرت سیستم ایمنی نقش بسیار مهمی دارند.

هشتاد درصد هزینه های بیماری های گاو های شیری، به چهار هفته اول پس از زایمان مربوط می شود استیونسون و لین در سال ۱۹۹۸ نشان دادند که ۴ درصد از گاوهای شیری در ۱۰ روز اول شیردهی حذف می شوند. هزینه پرورش تلیسه ها،بدون کامل نمودن دوره شیردهی دوم جبران نمی شود.

به‌طور طبیعی نقش فسفر در دوره انتقال با غلظت فسفر پلاسما که باید بین ۱.۳ تا ۲.۶ میلی‌مول در لیتر یا ۴ تا ۸ میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد. جهت اینکه مخزن فسفر خارج سلولی حفظ شود، فسفری که منشا داخلی دارد و از راه مدفوع، دفع می‌شود فسفری که با ادرار و شیر از بدن خارج می‌گردد با فسفری که از جیره جذب شده یا از استخوان برداشت می‌شود، جایگزین شود.

در روزهای آخر دوران آبستنی، جنین برای ساخت و شکل‌گیری استخوانی می‌تواند تا حدود ۱۰ گرم فسفر در روز، از مخزن فسفر مادری برداشت می‌نماید. برای رشد حیوان، حدود ۰.۳ گرم فسفر در هر کیلوگرم از بافت بدن (ماهیچه) ذخیره خواهد شد. به ازای هر کیلوگرم شیری که تولید می‌شود، حدود ۱ گرم فسفر از مخزن خارج سلولی، مصرف می‌شود.

میکروب‌های شکمبه اسید فیتیک را هضم می‌کنند، بنابراین بیشتر فسفر پیوند شده فیتات، که ۳۵ تا ۷۰ درصد از فسفر موجود در گیاهان را شامل می‌شود، برای نشخوارکنندگان قابل دسترس می‌باشد.

PTH که در طول دوره‌های تنش کلسیمی، ترشح می‌شود، سبب دفع کلیوی و بزاقی فسفر شده، که ممکن است برای حفظ غلظت طبیعی فسفر خون مضر باشد. PTH می‌تواند غلظت فسفر خون را بالا ببرد چراکه باعث تحریک بازجذب ماده معدنی از استخوان می‌شود.

فسفر یکی از عناصری است که نقش خیلی مهمی در پاتوژنز تب شیر دارد، آنچنان‌که افزایش غلظت فسفر باعث افزایش خطر بروز تب شیر می‌گردد. بااینکه حساسیت تنظیم سطوح فسفر به اندازه تنظیم سطوح فسفر به اندازه تنظیم سطح کلسیم نمی‌باشد، اما هردو عنصر با یون‌های فسفات پلاسما ارتباط تنگاتنگی دارند و مستقیماً توسط D3 و به‌طور غیرمستقیم توسط بازخورد منفی کلسیم PTH تنظیم می‌شود. باتوجه به شواهد موجود سطوح بالای فسفر در جیره‌های قبل از زایش ممکن است اثر سوئی بر هموستازی کلسیم داشته باشد.

بیشتر بخوانید:

بیماری اکتینومیکوزیس در گاو

استفاده از ضد عفونی‌های سازگار با محیط در گاوداری‌ها / گاوها ساکسیفون دوست دارند