توسعه اراضی کشاورزی اثربخشی سیستم‌های آبیاری نوین را از بین میبرد
عضو هیات علمی گروه مهندسی آب دانشگاه شهرکرد درخصوص اثربخشی سامانه‌های نوین آبیاری در بحث صرفه‌جویی آب، گفت: اگر سامانه نوینی برای آبیاری اراضی کشاورزی پیشنهاد می‌شود، نباید اجازه توسعه سطح زیر کشت داده شود، زیرا سامانه نوین آبیاری کمک چندانی به بحث صرفه‌جویی در مصارف کشاورزی نمی‌کند.
مهدی قبادی نیا در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه در چهارمحال و بختیاری آب زیادی در حوزه کشاورزی مصرف می‌شود، اظهار کرد: نمی‌توان به‌صورت دقیق تعیین کرد که چه فاکتوری در کشاورزی استان، بیشترین هدررفت آب را به خود اختصاص داده است، اما طبق ارزیابی‌ها، افزایش سطح زیر کشت بخش قابل توجهی از آب را مصرف می‌کند.
عضو هیات علمی گروه مهندسی آب دانشگاه شهرکرد خاطرنشان کرد: بخشی از تلفات آب در حوزه کشاورزی، مربوط به آن بخشی از آب است که در دسترس قرار نگرفته و تبخیر می‌شود، نیاز است که میزان آب تلف شده در بخش کشاورزی به آب‌های زیرزمینی و چرخه مصرف آب برگردد.
وی در خصوص اثربخشی سیستم‌های نوین آبیاری در حوزه کشاورزی، توضیح داد:اگر سامانه نوینی برای آبیاری اراضی کشاورزی پیشنهاد می‌شود، نباید اجازه توسعه سطح زیر کشت داده شود، زیرا سامانه نوین آبیاری کمک چندانی به بحث صرفه‌جویی در مصارف کشاورزی نمی‌کند.قبادی‌نیا با بیان اینکه سیستم‌های نوین آبیاری به بهره‌مندی بیشتر از آب کمک می‌کند، گفت: سیستم‌هایی نظیر کم‌فشار، بارانی، قطره‌ای و … هیچ‌کدام بر دیگری مزیتی ندارند، بلکه اجرای هر سیستم به عواملی مانند نوع گیاه، شیب اراضی منطقه، میزان شوری خاک، بارندگی‌های قبل و بعد از اجرای سیستم آبیاری بستگی دارد.
این عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد در حوزه مهندسی آب یادآور شد: در حالت سطح زیر کشت یکسان، اگر سیستم آبیاری به‌درستی اجرا شود، بازدهی آبیاری قطره‌ای نسبت به آبیاری بارانی بالاتر بوده و بازدهی آبیاری بارانی نسبت به آبیاری سطحی بیشتر است.
وی ادامه داد: در آبیاری قطره‌ای، پخش شدن آب در سطح کمتر می‌شود و آب تنها به گیاهان برخورد می‌کند و گیاه همواره دارای رطوبت است، در آبیاری بارانی، تلفات نفوذ عمقی، تلفات روان‌آب و تلفات تبخیر آب در هنگام آبیاری کمتر می‌شود.
قبادی‌نیا با بیان اینکه در شرایط خشکسالی، توسعه کشاورزی توجیهی ندارد، اظهار کرد: به کشاورزی که سالیان سال کار کشاورزی انجام داده، توصیه می‌شود در شرایط کم‌آبی زمین کشاورزی خود را مدیریت کرده و ارزیابی کاملی از وضعیت موجود و توانایی سیستم‌های منابع آب انجام دهد.
عضو هیات علمی گروه مهندسی آب دانشگاه شهرکرد تاکید کرد: اگر برنامه برای تقویت سیستم‌های آبیاری نوین بوده و در یک کلام نجات کشاورزی مدنظر باشد، بسترسازی اصولی لازمه آن است، یکی از راه‌های کمک‌کننده راه‌اندازی سمن‌ها و گروه‌های فعال کشاورزی است.
وی در خصوص افت سطح آب‌های زیرزمینی، تصریح کرد: سیکل چرخه آب باید حتما مورد بررسی قرار گرفته و برنامه‌ای برای آن تعریف شود و در آن برنامه مشخص باشد، برای حفظ سطح آب زیرزمینی چه میزان برداشت آب باید صورت بگیرد و باتوجه به میزان بارندگی و مقدار تغذیه منابع آب، میزان برداشت آب از سفره‌های آب زیرزمینی تخمین زده شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه در پایان بیان کرد: برداشت بی‌رویه آب از سفره‌های آب زیرزمینی موجب ضرر زدن به محیط زیست از انسان تا دیگر موجودات می‌شود، نتیجه به‌هم خوردن اکوسیستم، از بین رفتن تعدادی از موجودات، از بین رفتن پوشش گیاهی و افزایش گرد و غبار است.
