اهمیت تغذیه در میش‌های آبستن
یک رژیم غذایی کاربردی برای میش‌ها در دوران بارداری در رشد و سلامت جنین تاثیر بسزایی خواهد داشت. در ادامه می‌پردازیم به جزئیات میزان و نوع غذای مصرفی دام در آبستنی.
به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام – پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ بخوبی نشان داده شده است که کیفیت اووسیت می‌تواند روی درصد باروری، آمبریوژنز، زنده‌مانی جنین، ابقاء آمبریو در داخل رحم و زندگی تولیدی بعد از تولد موثر باشد. ازین‌رو پرخوری میش‌ها می‌تواند تاثیر بسزایی بر روی رشد جنین بگذارد.
بنظر می‌رسد برنامه‌ریزی جنینی (fetal programming) از میان تکامل اووسیت شکل می‌گیرد. فاکتورهای متعددی روی اعمال اووسیت و باروری آن اثر دارند. هورمون‌های متعددی در ارتباط با رشد، تکامل و باروری اووسیت وجود دارد. هورمون‌های IGF ،T4 ،T3 ،LH ،FSH و انسولین و لپتین همگی در آزاد شدن، باروری و تکامل اووسیت‌ها دخالت دارند. دخالت تغذیه روی تولید و ترشح هورمون‌های دخیل در امر متابولیک (نظیر T4 و T3 و insulin) و تولیدمثل نظیر (LH, GnRH, FSH, estradiol-17 [E2], progesterone) به اثبات رسیده است. در گاو و گوسفند تغذیه با غذاهای پر انرژی در حیوانات چاق سبب افزایش ترشح انسولین می‌شود. نشان داده شده است هیپر انسولینمی می‌تواند از کیفیت اووسیت بکاهد. انسولین سبب کاهش blastocyst از اووسیت می‌شود. در حیوانات لاغر تغذیه غذاهای پر انرژی دارای اثر مفید می‌باشد
تغذیه میش بوزن ۸۵ کیلوگرم در ارتباط با تعداد نوزادان
نیاز به یونجه:
– نگاهدارنده ۱/۵ کیلوگرم
– اول آبستنی ۱/۷۵ کیلوگرم
– آخر آبستنی ۲ کیلوگرم
ذرت:
– ۶ هفته آخر آبستنی ۵۰۰ گرم
– اول شیردهی
– برای میش تک‌قلوزا ۲/۵ کیلوگرم یونجه + ۷۵۰ گرم ذرت
– برای دوقلوزا ۲/۵ کیلوگرم یونجه+ ۱ کیلوگرم ذرت
– و برای میش سه‌قلوزا ۱/۵ کیلوگرم یونجه+ ۱/۵ کیلوگرم ذرت+ نیم کیلوگرم سویا
تغذیه میش در دوران شیردهی در بهار
در مناطقی که مراتع غنی وجود دارد میش‌های تازه‌زا ضمن دسترسی به مرتع مقداری هم در روز باید کنسانتره دریافت نمایند. جیره‌های مختلفی برای این منظور وجود دارد که در جدول زیر به برخی از آنها اشاره می‌شود. مصرف کنسانتره تا ۴ هفته پس از زایمان ادامه می‌یابد و در صورت استفاده از مرتع بتدریج و تا آخر هفته ششم قطع می‌گردد. میش‌ها باید پس از زایمان از مرتع استفاده نموده و خود را برای آبستنی بعد با bcs برابر ۳ تا ۳/۵ آماده نمایند.
میزان نیاز به کنسانتره پس از زایش و شروع شیردهی به‌همراه دسترسی آزاد به مرتع
دوران شیردهی
احتیاج میش‌ها پس از زایمان ۲ تا ۳برابر بیشتر می‌شود. میش‌هایی که ۲قلو می‌زایند ۲۰ تا ۴۰درصد بیشتر از تک‌قلوزاها شیر تولید می‌کنند و بدین منظور به ماده غذایی بیشتری احتیاج دارند. میش‌ها ۲ تا ۳ هفته پس از زایمان به پیک شیردهی می‌رسند و از آن پس تولید شیر کم می‌شود. میش‌ها روزانه ۱/۵ تا ۳کیلو شیر تولید می‌کنند. تمام احتیاجات بره در ماه اول پس از تولد با شیر تامین می‌شود و شیر بخش زیادی از غذای بره را در ماه دوم تامین می‌کند. وقتی بره ۴ تا ۶ هفته شد ۵۰% احتیاجاتش را باید از منابع دیگری به‌غیر از شیر تامین نماید. بره‌ها را در ۲ ماهگی و حتی کمتر می‌توان از شیر گرفت. بره‌ها ۳۰ دقیقه پس از تولد شروع به مکیدن پستان مادر می‌نمایند.
تغذیه بره
اگر بره‌ها از بدو تولد به مواد خشک دسترسی داشته باشند درجاتی از فعالیت شکمبه در هفته دوم پس از تولد آشکار می‌شود. اگر استارتر مرغوب در دسترس بره باشد شیر را در ۴۵ تا ۶۰ روزگی می‌توان قطع نمود. بره‌ها از ۱۰ روزگی به استارتر اشتیاق نشان می‌دهند. اگر بره‌ها به وزن ۱۲/۵ کیلوگرم برسند (معمولاً در سن ۲۵ تا ۳۰روزگی) می‌توان آنها را از شیر گرفت. وقتی بره حدود ۲۵۰ گرم استارتر روزانه مصرف می‌کند می‌تواند از شیر گرفته شود. پس از شیر گرفتن از جیره با پروتئین بالا باید تغذیه شوند، سویا و ذرت برای این منظور مناسب می‌باشند. جو و مایلو ازنظر میزان انرژی حدود ۹۰% انرژی ذرت را دارند. ازنظر انرژی گندم نیز شبیه ذرت است ولی بیشتر از ۵۰% نباید از گرین مورد استفاده را تشکیل دهد. برای جلوگیری از سنگ ادراری به میزان ۰.۵% کلرور آمونیوم به جیره باید اضافه شود.
