مقايسه تکنولوژي کشاورزي ايران و کشورهاي اروپايي

ما در حوزه گندم و جو کشور به لحاظ کمي خوب هستيم در حوزه برنج کشور به لحاظ کمي و کيفي نسبتاً خوب هستيم. مثلاً ۹۵ درصد غلات کشور ما مکانيزه برداشت مي­شود. حدود ۷۰ درصد غلات ما مکانيزه کشت مي ­شود. ولي در بعضي از محصولات خوب نيستيم مثل حبوبات به دليل اينکه حبوبات کشور ما ديم هست و نخود کشور ما را هيچ کشوري ندارد. شرايط آن متفاوت هست. ما در بعضي از محصولات مثل سبزي و صيفي، حبوبات و برخي باغات محدوديت توسعه مکانيزاسيون داريم و در برخي از محصولات ذرت دانه ­اي کشور، چقندر، ذرت علوفه ­اي کشور کامل مکانيزه هست. گندم کشور ۹۰ تا ۹۵ درصد مکانيزه است. برنج کشور در حوزه برداشت ۸۰ درصد مکانيزه است و در حوزه کاشت ۴۵ درصد مکانيزه است. ولي دنيا مثلاً ژاپن ۱۰۰ درصد مکانيز هست در ژاپن يک ميليون و ششصد هزار هکتار برنج و همين تعداد دستگاه نشاءکار و تراکتور کوچک دارد. يعني فول صنعتي است.

کشورهاي اروپايي هم تماماً‌ مکانيزه کشت و کار مي ­کنند. چون کشورهاي اروپايي اکثر محصولات آنها صنعتي است. مثل چغندر و ذرت اينها همه به صورت مکانيزه است.

چين بخشي از آن به دليل وجود نيروي زياد کار مکانيزه هست و بخشي از آن به صورت غيرمکانيزه و با نيروي يدي است. ترکيه به لحاظ مکانيزه خيلي بالاست. کشورها اروپايي عمدتا به دليل صنعتي بودن و اندازه قطعات زمين و به دليل عملکردها و درآمدهاي بالا و نيروي کم حوزه کشاورزي عموماً کاملاً مکانيزه هستند و ما در خيلي از محصولات مي­ توانيم مثل کشورهاي اروپايي مکانيزه باشيم.