چند مورد از آفاتی که به محصول سیب آسیب می رسانند عبارتند از:
کرم سیب
کرم سیب در واقع لارو پروانه ی کرم سیب است که با خوردن پوست، گوشت و گاهی دانه ی میوه، خسارات قابل توجهی وارد می کند. در فصل بهار، پروانه های کامل کرم سیب ظاهر شده و شروع به تخم ریزی در نزدیک گل ها و یا در نسل های بعد بر روی میوه و دم میوه می نمایند. از این تخم ها کرم کوچکی خارج می شود که عامل اصلی خسارت است.
مبارزه ی شیمیایی:
مبارزه ی شیمیایی زمانی موثر واقع می شود که در زمان مناسب در کلیه ی باغات منطقه و به طور همزمان انجام پذیرد. با استفاده از تله های فرمونی، زمان دقیق مبارزه به کشاورزان هر منطقه اعلام می شود تا با انجام مبارزه ی شیمیایی در زمان دقیق، بتوان آفت را تا حدود زیادی مدیریت نمود.
- فوزالن(زولون)EC35% به نسبت ۱/۵ در هزار
- آزینفوس متیل(گوزاتیون ام) EC20% به نسبت ۲ درهزار
- دیازینونEC60% به نسبت ۱ درهزار
- دیازینونWP40% به نسبت۱/۵ در هزار
- اتریمفوس(اکامت)EC50% به نسبت ۱در هزار
- آزینفوس متیلWP20%به نسبت ۲در هزار
شپشک واوی سیب:
شپشک واوی سیب تحت عنوان سپردارِ واوی سیب نیز شناخته می شود. این آفت در درجه ی اول به ارقام حساس سیب مثل سیب گلاب حمله می کند. در صورت عدم وجود این رقم و یا بالا رفتن جمعیت آفت، سایر ارقام سیب و درختان دیگر از جمله گردو، درختان هسته دار و برخی درختان و درختچه های زینتی نیز به شدت آلوده می شوند. سپردار واوی سیب به همه ی قسمت های درخت از جمله تنه، شاخه، برگ و میوه حمله می کند و با مکیدن شیره ی گیاه، درخت را ضعیف می کند. گاهی در اثر حمله ی آفت، سرشاخه ها خشک شده و میوه ها نیز کم و کوچک می مانند.
کنترل:
هرس شاخه های آلوده به شپشک واوی در فصل زمستان و سوزاندن شاخه های مذکور البته خارج از محیط باغ، جمعیت آفت را تا حدود زیادی کاهش می دهد. جهت کنترل آفت، باید همزمان با تورم جوانه ها، درختان را با روغن ولک به نسبت۱تا ۱/۵ درصد روغن پاشی نمود.
مبارزه ی شیمیایی با سموم حشره کش مناسب در فصل بهار و تابستان همزمان با ظهور دو سوم جمعیت فعال آفت بر روی شاخه ها انجام می شود.
شته ها:
انواع شته ها از جمله : شته ی سبز سیب، شته ی خونی یا آردآلود سیب، شته ی سبز هلو و شته ی خالدار هلو ممکن است به درختان سیب حمله نمایند. شته ها جزء آفات مکنده هستند و با مکیدن شیره ی گیاهی و گاهی تولید عسلک به درختان آسیب می رسانند.
شته ی سبز سیب بیشترین پراکنش را در درختان سیب استان دارد و بر روی برگ ها، جوانه ها، میوه ها و سرشاخه های جوان و پاجوش های درختان میزبان فعالیت دارد. برگ های لوله شده و ایجاد پیچیدگی در برگ ها از علایم مشخص شته می باشد.
کنترل:
باید دقت کرد که در صورت زیاد بودن تعداد آفت در باغ مبارزه انجام شود و در غیر اینصورت می توان با جمع آوری برگ های شته زده در شروع آلودگی به راحتی این آفت را در مراحل اولیه کنترل کرد.
- استفاده از سمومی مانند موسپیلان و ایمیذیاکلروپراید (کنفیدور)
کنه ها:
مهم ترین کنه بر روی درختان سیب کنه ی تارعنکبوتی یا کنه ی تارتن می باشد. اهمیت این کنه به این خاطر است که در مدت زمان کوتاهی، جمعیت آن به شدت افزایش می یابد. این نوع کنه به انواع گیاهان زراعی و باغی و حتی علف های هرز حمله می کند. در اثر تغذیه ی کنه ها، برگ ها گرد آلود، خشک و تارعنکبوتی می شوند. اگر جمعیت کنه بیش از حد زیاد شود، کنترل آن به سختی امکان پذیر است. لذا باغداران باید به محض مشاهده ی علائم اولیه ی خسارت کنه، به صورت لکه ای با آن مبارزه نمایند تا آفت در کل باغ فراگیر نشود.
کنترل زراعی :
- رعایت اصول به زراعی مانند حفظ رطوبت باغ
- هرس علف های هرز پهن برگ
کنترل شیمیایی :
- باروک (اتوکسازول)
- انویدور (اسپیرو دایکلوفن) ۰٫۶ تا ۲ در هزار
- پراید (فنازاکوئین) ۴ درهزار
- فلورامایت (بایفنازایت) ۰٫۵ تا ۲ در هزار
لازم به ذکر است که سمپاشی حتما باید در ساعات اولیه صبح انجام شود.
مینوز لکه گرد سیب:
یکی از آفات سیب که خسارت آن خیلی شبیه به بیماری لکه سیاه سیب می باشد. طی چند سال اخیر خسارت آن در باغات سیب شدید بوده است .
به درختان مختلف از جمله سیب، گلابی، به، برخی هسته دارها و درختچه های زینتی حمله می کند. حمله ی آفت مینوز لکه گرد سیب، موجب ریزش و خزان زودرس برگ ها و در نتیجه ضعف درختان خواهد شد. در باغاتی که خسارت آفت شدید است، سمپاشی باید به محض مشاهده ی اولین علایم خسارت و با سموم مناسب توصیه شده انجام پذیرد.
کنترل:
در نسل اول و همزمان با کنترل آفت کرم سیب می توان با آن مقابله کرد.
