گروه مشاوران برندینگ فراسو
تغذیهدانستنی‌ها

چالکود ، طرحی در تغذیه درختان میوه

بدلیل حضور آهک فعال در خاکهای آهکی، زیادی بی کربنات در آبهای آبیاری، کمی مواد آلی مصرف غیر صحیح (پخش سطحی) کود در ســایه انداز درختان و با عنایت به کمی تحرک اکثر کودهای مصرفی علی الخصوص کودهای فسفاته و سولفاته و عدم رعایت مصرف صحیح بهینه کود و آب، درختان میوه در کشور عمدتاً دچار عدم تغذیه صحیح هستند. به همین دلیل بیان روش صحیح کوددهی در باغ های میوه اولویت خاصی یافته است. یکی از بهترین و ساده ترین روشهای صحیح کوددهی اعمال روش چالکود است.

روش چالکود ، نوع خاصی از جایگذاری موضعی کودهای شیمیایی و حیوانی است که بیشتر برای خاک های سبک و سنگین با آهک بالا توصیه می شود. در این روش با توجه به سن درختان، ۳ تا ۶ چاله در یک سوم قسمت انتهایی سایه انداز درختان حفر شده و سپس چاله ها با مخلوطی از کودهای حیوانی پوسیده و کودهای شیمیایی توصیه شده، پر می شوند.عرض چاله های حفر شده حدود ۵۰ سانتی متر، طول آنها حداقل ۶۰ سانتی متر و عمق آنها حدود ۵۰-۳۰ سانتی متر (با توجه به عمق پراکنش ریشه درختان است).

قدرت تثبیت کنندگی ماده آلی، که چاله توسط آن پر می شود. برای اکثر کودهای شیمیایی، بسیار کمتر از خاک می باشد. بنابراین کودهای شیمیایی اضافه شده، بیشتر برای گیاه قابل جذب می باشد.دربــرخی از بــاغ ها، نفــوذ پذیری خاک محدود می باشد و آب بخوبی در خاک نفوذ نمی کند. چاله های پر شده با مواد آلی، نفوذآب به داخل خاک را تشدید می کنند.

با استفاده از روش چالکود مشکل علف های هرز تا حد زیادی کاهش می یابد. کود دامی که منبع عمده بذر علف های هرز می باشد به صورت توده در چاله قرار گرفته و بذر علف ها محل مناسبی برای رویش ندارند.
کودهای شیمیایی غیر متحرک در خاک نیز درصورتیکه بر سطح چاله ها قرار گیرند به راحتی توسط جریان آب به اعماق چاله منتقل شده و در دسترس ریشه درخت قرار می گیرند.
از آنجا که درخت یک گیاه دائمی بوده و سالیان دراز در باغ باقی می ماند، به دلایل مختلف، هرسال تراکم ریشه در حوالی منطقه چالکود بیش از پیش افزایش یافته و سطح تماس ریشه با این منطقه غنی از کود افزایش می باید که بدین ترتیب کارایی مصرف کود افزایش و مقدار مصرف کود در هکتار را می توان کاهش داد.

چون غذای آماده شده در چالکود با مصرف کودهای آلی، کودهای سولفاته و گوگرد اسیدی می باشد، تحت چنین شرایطی حضور یونهای بی کربنات فراوان در آب آبیاری به لحاظ حضور فراوان یون هیدروژن در محیط چالکود ، مسئله ساز نبوده، به عبارت دیگر با اسیدی کردن محیط غذای درخت، جذب مواد غذایی با سهولت بیشتری انجام می گیرد.

کودهای شیمیایی غیر متحرک در خاک نیز درصورتیکه بر سطح چاله ها قرار گیرند به راحتی توسط جریان آب به اعماق چاله منتقل شده و در دسترس ریشه درخت قرار می گیرند.

از آنجا که درخت یک گیاه دائمی بوده و سالیان دراز در باغ باقی می ماند، به دلایل مختلف، هرسال تراکم ریشه در حوالی منطقه چالکود بیش از پیش افزایش یافته و سطح تماس ریشه با این منطقه غنی از کود افزایش می باید که بدین ترتیب کارایی مصرف کود افزایش و مقدار مصرف کود در هکتار را می توان کاهش داد.

معایب روش چالکود در باغات

۱. قطع ریشه‌های سطحی گیاه که وظیفه جذب ۹۸ درصد عناصر مورد نیاز گیاه بر عهده دارند:

  • وارد شدن خسارت به گیاه در اثر کاهش ریشه‌های سطحی
  • شوک وارد شده به درخت می‌تواند حتی باعث رشد و زایش موقت شود ولی در نهایت به کاهش عملکرد نهایی و تولید منجر خواهد شد.
  • بعد از مدتی قسمتی از تاج پوشش گیاه نکروزه و زرد می‌شود.
  • قطع شدن ریشه شرایط حمله و نفوذ انواع قارچ‌ها و پاتوژن‌ها به ریشه را فراهم کرده و این امر شروع پوسیدگی ریشه‌ها را به دنبال دارد.
  • بیماری‌های ویروسی متعددی فرصت مناسب برای ورود به گیاه را پیدا می‌کنند.

۲. تخریب ساختمان خاک

۳. استفاده از فضولات دامی در این روش موجب توسعه پوسیدگی و بیماری‌های طوقه و ریشه می‌شود.

۴. نیاز به هزینه‌های بالا

۵. نیاز به نیروی کارگری بالا

۰%

امتیاز کاربر: اولین نفر باشید !
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا